تأثير چهار هفته تمرينات اصلاحي بر زاويه سر به جلو و شاخص هاي اسپيرومتري دانشجويان دختر

Effect of four Weeks of Corrective Exercises on Forward Head Angle and Spirometry Parameters of Female College Students

مقدمه و اهداف سر به جلو يكي از شايع ترين پوسچرهاي معيوب است كه باعث عدم سازماندهي صحيح عضلات گردن شده و در نهايت ظرفيت هاي ششي محدود و تنفس صحيح دچار مشكل مي شود. هدف از مطالعه حاضر بررسي تأثير 4 هفته تمرينات اصلاحي  بر زاويه سر به جلو و شاخص اسپيرومتري دانشجويان دختر بود. مواد و روش‌ها در اين پژوهش 30 دانشجوي دختر دانشگاه تهران مبتلا به سر به جلو به طور تصادفي به گروه تجربي و گروه كنترل تفشيم شدند. آزمودني ها تمرين هاي خود را طبق برنامه، 2 مرتبه در روز و به مدت 4 هفته انجام دادند. ميزان زاويه سر به جلو و شاخص هاي اسپيرومتري قبل و بعد از 4 هفته مداخله اندازه گيري شد.داده ها با استفاده از تي وابسته و در سطح معناداري 05/0 =α انجام شد. يافته‌ها پس از مداخله كاهش معني داري در زاويه سر به جلو گروه تجربي مشاهده شد0.05>p. همچنين در شاخص اسپيرومتريMVV تفاوت معناداري مشاهد شد0.05>pحجم هواي دمي با فشار در ثانيه اول FEV1 و اوج جريان دمي PIF  و و اوج جريان بازدمي PEF بعد از دوره تمريني ، تغيير معناداري از لحاظ آماري نشان نداد(0.05

Background and Aim: Forward head posture (FHP) is one of the most common faulty postures which leads to improper organization of the neck muscles and limitening of pulmonary capacity and whereby breathing becomes difficult. The goal of the current study was to evaluate the effect of 4 weeks of corrective exercises on forward head angle (FHA) and spirometry parameters of college girl students. Materials and Method: Thirty female students from the University of Tehran who suffered from FHP were randomly divided into experimental and control groups. The subjects performed the exercises twice a day for 4 weeks. The forward head angle and spirometry parameters were measured before and after the treatment. Collected data were analyzed using the Tdependent test via SPSS (version 21). Pvalue was set at 0.05. Result: After the intervention, the experimental group had a significant reduction on forward head angle (p<0.05). Also, significant differences were observed in Maximal Voluntary Ventilation (MVV) (p<0.05). No significant changes were observed in Forced Expiratory Volume in One second (FEV1), Peak Inspiratory Flow Rate (PIFR), and Peak expiratory Flow Rate (PEFR) (p>0.05). Conclusion: The data revealed that corrective exercise is a simple and noninvasive method to decrease FHA and can be helpful to increase MVV parameter.