سير تحول بازشناسي هيجان در نمونه اي از كودكان ايراني

Developmental Trajectory of Emotion recognition in Sample of Iranian Children

مقدمه و اهداف از ابتداي زندگي توانايي تمايز تظاهرات چهره اي هيجان در ارتباطات بين فردي نقش مهمي دارد. هدف از اين پژوهش تعيين سير تحول بازشناسي هيجان در نمونه اي از كودكان ايراني مي باشد. مواد و روش ها گروه نمونه شامل 242 نفر دانش آموز سال اول تا ششم دبستان در تهران مي باشد كه با روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شده اند. داده ها با استفاده از آزمون بازشناسي حالات هيجان چهره اي اكمن جمع آوري شد و سپس با روش تحليل واريانس يك راهه و آزمون تعقيبي توكي مورد تحليل قرار گرفتند. يافته ها تحليل داده هاي پژوهش نشان مي دهد كه بين عملكرد دانش آموزان اول دبستان و ششم دبستان تفاوت معناداري در بازشناسي حالات هيجاني وجود دارد(0.001>p ). همچنين دختران عملكرد بالاتري نسبت به پسران در بازشناسي حالات هيجاني دارند(0.05>p ). نتيجه گيري نتايج پژوهش بيانگر آن است كه همراه با تحول كودك توانايي بازشناسي حالات هيجاني در او افزاايش مي يابد و اين توانايي در دختران بيشتر از پسران مي باشد.

Background and Aim: The ability of emotional face perception is an essential capability for social interaction specially in the early stages of life. The purpose of the present study is evaluation of developmental trajectory of emotional recognition among Iranian children.Materials and Method: The sle included 242 elementary school students, ranging from the first to the sixth grade. Participants were chosen based on cluster sling in 4 region of Tehran. Data was collected using Ekman facial recognition test. One way Anova and Tukey test were used for analysis.Results: Results showed that there is a significant difference between the first graders and the sixth graders in emotion recognition performance. Also, girls were found to have better performance in emotion recognition than boys (plt 0.05).Conclusion: It can be stated that accompanied by child development, the ability to emotional recognition developed through age in school age children and girls have better performance in emotional recognition in that age.