روش هاي توليد نرم افزار

براي حل مسائل كنوني در صنعت نرم افزاري موجود، يك مهندس نرم افزار يا مهندسي بايد راهبرد هاي توسعه را كه شامل تعيين فرايند، روش ها و انواع ابزار هاي مورد نياز مي باشد، به صورت كارآمد با يكديگر تركيب و آميخته نمايد. اين راهبرد، بيشتر به عنوان يك شيوه فرايند(1) مطرح مي شود و روش پردازش براي مهندسي نرم افزار، بر پايه پروژه هاي واقعي و برنامه هاي كاربردي انتخاب مي شود. روش ها و ابزار ها بايد به صورت صحيح مورد استفاده قرار گرفته و كنترل شوند و در زمان مورد نياز، تحويل داده شوند. روش هاي مختلف توليد نرم افزار، الگو هاي مختلفي را به منظور آسان سازي ايجاد و به كارگيري روش فرايند پيشنهاد مي نمايند كه در دنياي نرم افزار با اصطلاح «متدولوژي ها/ روش هاي نرم افزاري» شناخته شده اند. روش هاي نرم افزاري، مدل هاي متفاوت مجتمع سازي پروسه توليد نرم افزار هستند كه هريك، از الگوها، مراحل و نشانه هاي متفاوتي استفاده مي كنند و بر اساس كاربرد هاي متفاوت، روش هاي گوناگوني مورد نياز است كه بسته به امكان سنجي نياز هاي متعدد پروژه، ترجيهات مشتري يا ديدگاه هاي مديريتي مختلف، مي توان يكي از اين روش ها و يا تركيبي از اين الگوها را در فرايند توليد نرم افزار بهكارگرفت. در اين نوشتار، به شرح ويژگي هاي برتر و مهم ترين متدولوژي يا روش هاي نرم افزاريِ مطرح مي پردازيم.