پديد آورندگان :
حجت، كاوه نويسنده مركز تحقيقات اعتياد و علوم رفتاري,دانشگاه علوم پزشكي خراسان شمالي,بجنورد,ايران Hojjat, K , حاتمي، اسماعيل نويسنده مركز تحقيقات اعتياد و علوم رفتاري,دانشگاه علوم پزشكي خراسان شمالي,بجنورد,ايران Hatami, E , نوروزي خليلي، مينا نويسنده گروه پزشكي اجتماعي و اخلاق,دانشگاه علوم پزشكي خراسان شمالي,بجنورد,ايران Norozi Khalili, M , كاظمي، سرور نويسنده دانشكده علوم پزشكي اسفراين,اسفراين,ايران Kazemi, S , دانش، مهسا نويسنده دانشگاه آزاد اسلامي واحد بجنورد,بجنورد,ايران Danesh, M , صمدي بيله سوار، آرزو نويسنده دانشگاه علوم پزشكي ايران,تهران,ايران Samadi bilehsavar, A , نقدي پور، جواهر نويسنده دانشگاه آزاد اسلامي واحد بجنورد,بجنورد,ايران Naghdi Pour, J , كامكار خبوشان، مريم نويسنده بيمارستان امام رضا (ع),دانشگاه علوم پزشكي خراسان شمالي,بجنورد,ايران Kamkar khabushan, M , انصاري، همتا نويسنده بيمارستان امام رضا (ع),دانشگاه علوم پزشكي خراسان شمالي,بجنورد,ايران Ansari, H
كليدواژه :
روش اقدام به خودكشي , Suicide Attempt , drugs , pattern of suicide attempt , , اقدام به خودكشي , داروها
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: خودكشي يكي از عوامل مهم مرگ و مير در جهان است و به عنوان يك مشكل بزرگ بهداشتي براي بسياري از كشورها در نظر گرفته شده است. هدف از اين مطالعه بررسي ويژگي هاي دموگرافيك اقدام كنندگان به خودكشي در بيماران مراجعه كننده به بيمارستان مي باشد.
مواد و روش كار: پژوهش حاضر مطالعه توصيفي تحليلي از نوع مقطعي مي باشد. نمونه مورد بررسي كليه مراجعين به مركز اورژانس بيمارستان امام رضا (ع) شهرستان بجنورد در سال 1393 را شامل مي شود كه به تشخيص روانپزشك اقدام به خودكشي كرده بودند. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت براي تحليل داده ها از آزمون مجذور كاي استفاده گرديد.
يافته ها: در اين مطالعه 281 نفر مورد بررسي قرارگرفتند. 2/35% اين افراد مرد و 8/64% زن بودند. ميانگين سني افراد مورد بررسي 07/9±24 سال بود بين متغيرهاي جنسيت، تاًهل و گروههاي سني با علت اقدام به خودكشي از نظر آماري رابطه معني دار مشاهده شد بيشترين روش مورد استفاده براي اقدام به خودكشي خوردن قرص بود و شايع ترين داروهاي مورد استفاده بنزوديازپين ها مي باشد مشاجره با همسر يا خانواده به عنوان شايع ترين دليل ذكر شده توسط بيماران براي اقدام به خودكشي بود.
نتيجه گيري: لازم است در سياست گذاري هاي كشور به موضوع دسترسي بالاي افراد جامعه به داروهاي مختلف توجه بيشتري شود، همچنين از طريق رسانه ها و رابطين بهداشت در مورد مديريت و كنترل ميزان داروها در هر منزل اطلاع رساني و آموزش داده شود تا دسترسي افراد پرخطر به داروهاي خطرناك وكشنده كمتر اتفاق بيافتد.
چكيده لاتين :
Background Objectives: suicide is one of the main reasons of mortality in the world and many countries involve with this major health issue. Pattern of suicide attempt is different in countries. Aim of this study was to assess the pattern of suicide attempt for suicide in patients who admitted in hospital.
Material Methods: this research was a descriptive analytical study. Participants include all patients who admitted along one year (20132014) in Imam Reza hospital in Bojnurd city with suicide attempt (based on psychiatric interview). Require data such as pattern of suicide and kind of drug used collected by researcher designed checklist. Data were analyzed by SPSS. Chisquare test was used to analyze the data.
Result: 281 patients with suicide attempt included in this study. 35.2% of sles were women and 64.8% was men. Mean age of sles was 24±9.07 year. We found a significant relation between variables such as age, gender and marital status and reason of suicide attempt. Drug poisoning was the most pattern of suicide attempt. Benzodiazepines were the most prevalence drugs used by patients for suicide. Argument with family or spouse was the most reason for suicide attempt based on patients self report.
Conclusions: The policy of the country is necessary to pay more attention to the issue of access of individuals to various drugs, as well as through the media and volunteers to manage and control the amount of medication in each house to inform and educate access to the people at high risk of unsafe drugs, less fatal to happen.
Key words: suicide attempt, drugs, pattern of suicide attempt
