بررسي افراط‌گرايي و اعتدال‌گرايي در جنبش اخوان‌المسلمين مصر

A Survey of Extremism and Moderationism in the Ekhvan Al –Moslemin Movement in Egypt

اعتدال و افراط از موضوع‌هاي اساسي جنبش‌هاي اسلامي معاصر هستند؛ به بيان ساده، جنبش‌هاي اسلامي معاصر، اغلب به اعتدال يا افراط گرايش‌داشته‌اند يا در حال نوسان ميان اين دو طيف بوده‌اند. يكي از بزرگ‌ترين جنبش‌هاي اسلامي معاصر، اخوان‌المسلمين مصر است؛ به‌نظرمي‌رسد، اين جنبش نيز از زمان تأسيس در سال 1928 تاكنون، ميان اعتدال و افراط در نوسان بوده‌است؛ بر اين اساس، پرسش اصلي اين پژوهش، بررسي دلايل گرايش جنبش اخوان‌المسلمين مصر به اعتدال و افراط است. چارچوب نظري اين مقاله، برآمده از نظريه «اقدام جمعي» حميد احمدي (متغيرهاي خشونت‌زا و متغيرهاي كنترل‌كننده) بوده‌است؛ فرضيه مقاله نيز، اين است كه برخي عوامل، مانند «تأثير رهبران در هدايت جنبش‌هاي اسلامي به افراط و اعتدال، زمينه‌هاي تاريخي درگيري‌هاي مذهبي، سكولاريسم و فشار و سركوب»، به‌عنوان علل تسهيل‌كننده در گرايش به افراط‌گرايي اين جنبش، مؤثر بوده‌اند و مواردي نظير اصلاحات اقتصادي، مشاركت سياسي، فعاليت علني جنبش و انسجام قومي و مذهبي، ازجمله عواملي هستند كه موجب كنترل افراط‌گرايي و گرايش به اعتدال اين جنبش شده‌اند؛ روش مقاله نيز، توصيفي تحليل است

The subject of extravagance and temperance is one of the most important subjects of contemporary Islamic movement. Therefore, this essay surveys the causes of tension of Islamic movement to temperance and extravagance. In fact the main question in the investigation is the survey of the causes of tension of Islamic movement from extravagance to temperance? It was used from the method of analysis of qualitative content for answering to this question and the better understanding of the subject. As the hypothesis this investigation tries to demonstrate the factors such as the influence of the leaders in guidance of Islamic movements to extravagance and temperance , the historical backgrounds of religious conflicts, secularism and strain and suppression as the causes of facilitating in tension to extravagance that have fundamental role and the factors such as economic reformations, political partnership, public activity of movement were caused to control extravagance and tension to the temperance. The case study in this essay is Ekhvan Almoslemin of Egypt