تحليلي بر روش شناسي و زمينه ي اجرايي پايان نامه هاي كارشناسي ارشد رشته تكنولوژي آموزشي

در پژوهش حاضر به تحليل پايان­نامه هاي كارشناسي ارشد تكنولوژي آموزشي از منظر روش شناسي و زمينه­ي اجرايي پژوهش پرداخته شد. روش پژوهش مورد استفاده روش تحليل محتوا و جامعه پژوهش حاضر تمامي پايان نامه­هاي كارشناسي ارشد رشته تكنولوژي آموزشي دانشگاه هاي دولتي ايران شامل 279 پايان ­نامه كارشناسي ارشد دانشگاه هاي علامه طباطبايي، خوارزمي و اراك مي باشد. در اين پژوهش كل جامعه مورد پژوهش به عنوان نمونه انتخاب گرديد. نتايج نشان داد كه پايان نامه هاي تكنولوژي آموزشي از لحاظ روش شناختي بيشتر متكي بر روش هاي كمي به خصوص روش هاي آزمايشي، پيمايشي، همبستگي و تحليل محتوا بود. بنابراين بيشتر اين پايان نامه ها در چهارچوب پارادايم اثبات گرايي انجام شده اند. تحليل زمينه اجرايي پژوهش نيز بيان گر اين بود كه اكثر پژوهش ها در دانشگاه و مقاطع مختلف آموزش و پرورش به اجرا درآمده و زمينه هايي مانند صنعت و كسب و كار به ندرت مورد توجه بوده اند.