بررسي راه كارهاي كيفيت بخشي به آموزش هاي ضمن خدمت

هدف اين پژوهش شناسايي راه هاي كيفيت بخشي به آموزش هاي ضمن خدمت در دانشگاه شهيد رجايي بوده است. اين تحقيق يك تحقيق پيمايشي و از نوع توصيفي است و چون در نهايت پيشنهادهاي كاربردي ارائه خواهد نمود در دسته­ي تحقيقات كاربردي قرار دارد. براي اين منظور 5 شاخص نيازسنجي آموزشي، تدوين اهداف و محتواي آموزشي، راهبردهاي ياددهي - يادگيري، شرايط و امكانات آموزشي، و ارزشيابي، و مولفه هاي آن­ها مورد بررسي قرار گرفت. جامعه­ي آماري اين تحقيق، كليه كاركنان دانشگاه شهيد رجايي كه آموزش هاي ضمن خدمت براي آن­ها به اجرا درآمده (حدود 223 نفر)، بوده است. نمونه گيري براساس جدول مورگان و به­صورت طبقه اي تصادفي انجام شده است و در نهايت تعداد 150 نفر به­عنوان نمونه­ي آماري انتخاب شدند. براي گردآوري داده ها از پرسشنامه­ي محقق­ساخته استفاده و روايي محتوايي آن با نظر متخصصان تاييد شده است. پايايي ابزار در اجراي مقدماتي آن با آلفاي كرونباخ 93/0 در حد مطلوب بوده است. براي تجزيه و تحليل داده ها نيز از آزمون مجذور كاي استفاده شد. يافته ها حاكي است كه مهم ترين عامل براي كيفيت بخشي به دوره هاي ضمن خدمت در دانشگاه به مدرسان دوره و كم اهميت ترين عامل به استفاده از آموزش از راه دور و مجازي اختصاص يافت. اولويت هاي شاخص ها نيز به ترتيب: نيازسنجي آموزشي، رويكردهاي ياددهي – يادگيري، شرايط و امكانات آموزشي رفاهي، هدف گذاري و تعيين محتواي مناسب و در نهايت ارزشيابي از دوره ها تعيين شد. در پايان الگوي نظري آموزش هاي ضمن خدمت در دانشگاه شهيد رجائي براساس يافته هاي پژوهش پيشنهاد گرديد.