بررسي شيوع تريكومونيازيس و تعيين ميزان حساسيت دارويي انگل‌هاي جداشده به مترونيدازول در شهر قروه در سال 1394

Th Prevalence of Trichomoniasis and Metronidazole Susceptibility of the Isolates in Ghorveh City, Year 2015

مقدمه: تريكومونيازيس يكي از شايع‌ترين عفونت‌هاي غير ويروسي منتقل‌شونده از طريق جنسي است كه به‌وسيله تك‌ياخته‌اي به نام تريكوموناس واژيناليس ايجاد مي‌گردد. هدف از اين مطالعه بررسي شيوع اين عفونت و همچنين تعيين ميزان حساسيت دارويي انگل‌هاي جداشده از افراد آلوده به مترونيدازول است. روش كار: اين مطالعه توصيفي بر روي 670 نفر از زنان مراجعه‌كننده به مراكز بهداشتي‌درماني شهر قروه واقع در استان كردستان، طي سال 1394 انجام گرفت. جهت تشخيص تريكومونيازيس از روش گسترش مرطوب و كشت در محيط دورسه استفاده گرديد. آزمون حساسيت دارويي انگل‌هاي جداشده در محيط برون‌تني و بعد از دست‌يابي به كشت خالص انگل در محيط دياموند و در شرايط هوازي انجام گرديد. يافته ها: از 670 نمونه مورد آزمايش هشت نمونه (2/1%) با روش كشت و چهار نمونه (6/0%) با روش گسترش مرطوب ازنظر وجود تريكوموناس واژيناليس مثبت گرديدند. پنجاه‌درصد افراد مبتلابه تريكومونيازيس در محدوده سني 35 تا 44 سال و در گروه افراد بي‌سواد قرار داشتند (05/0 (P < علايم باليني مشاهده‌شده در افراد آلوده عبارت بود از ترشح واژن، درد در ناحيه زير شكم، خارش، سوزش، مقاربت دردناك و ترشح زرد مايل به سبز. همه انگل‌هاي جداشده نسبت به مترونيدازول حساس بوده و ميانگين و انحراف استاندارد حداقل غلظت مهاركنندگي (MIC) آن‌ها برابر 85/0 ± 9/1 ميكروگرم در ميلي‌ليتر تعيين گرديد. نتيجه گيري: اگرچه تريكومونيازيس در جمعيت موردمطالعه شيوع نسبتاً پاييني دارد اما با توجه به اهميت بيماري‌هاي منتقل‌شونده از راه جنسي، لزوم ارايه و اجراي راهكارهاي بهداشتي و همچنين اقدام درزمينه افزايش سطح آگاهي‌هاي افراد جامعه به‌منظور كنترل و پيشگيري از اين عفونت‌ها ضروري به نظر مي‌رسد.

Introduction: Trichomoniasis is one of the most common non-viral sexually transmittd diseases caused by Trichomonas vaginalis. Th aim of this study was to determine the prevalence of the infection and to consider the metronidazole susceptibility of the T. vaginalis isolates. Methods: Ths cross sectional study was conducted on 670 females attnding gynecology clinics of Qorveh city, Kurdistan province, during year 2015. Diagnosis of trichomoniasis was performed using Dorset culture medium and wet mount methods. In vitro drug susceptibility testing was done aerobically aftr establishment of the isolates in an axenic culture medium, diamond. Results: From 670 vaginal samples, eight )%1.2( and four )%0.6( were positive for T. vaginalis by wet mount and culture methods, respectively. Fift percent of the infected individuals were aged from 35 to 44 years old and were illiterate )P < 0.05(. Clinical signs and symptoms of trichomoniasis were vaginal discharge, itching, burning sensation, dyspareunia, abdominal pain and greenish discharge. All of the parasites were sensitive to metronidazole with mean minimum inhibitory concentration )MIC( and standard deviation of 1.9 and 0.85 µg/mL, respectively. Conclusions: Although, the prevalence of trichomoniasis is relatively low in the studied population but due to the importance of sexually transmittd diseases in public health, strategic measurements are necessary to prevent and control the infection