مولفه هاي اخلاق حرفه اي اساتيد دروس تربيت بدني عمومي دانشگاه ها

زمينه: كارايي اساتيد يكي از اركان اثربخشي دروس تربيت بدني عمومي در دانشگاه هاست كه اين موضوع تحقق نمي يابد مگر اينكه اخلاق حرفه اي از جانب اين اساتيد به طور كامل مورد توجه قرار گيرد، لذا هدف از پژوهش حاضر بررسي مولفه هاي اخلاق حرفه اي اساتيد دروس تربيت بدني عمومي بود. روش: جامعه آماري شامل تمامي دانشجويان دانشگاه اصفهان برابر با 12954 نفر بود كه حجم نمونه براساس جدول كرجسي و مورگان برابر 375 نفر محاسبه و به صورت تصادفي گزينش گرديدند. پرسشنامه پژوهش به صورت محقق ساخته و براساس مطالعات كتابخانه اي و جمع بندي نظرات اساتيد خبره برمبناي تكنيك دلفي طراحي گرديد كه روايي محتوي و صوري آن براساس نظرات اساتيد و روايي سازه آن با استفاده از تحليل عاملي اكتشافي تاييد شد. همچنين آلفاي كرونباخ 85/0 بيانگر پايايي مطلوب آن بود. يافته ها: نتايج آزمون تي نشان داد كه از 27 شاخص مورد مطالعه تنها ميانگين شاخص امكان ايجاد ارتباط با استاد در مواقع لزوم خارج از كلاس، از مولفه ارتباط با دانشجو از سطح متوسط پايين تر بود. همچنين شاخص هاي مرتبط با هر مولفه با استفاده از آزمون فريدمن رتبه بندي شدند. نتيجه گيري: استفاده از تمرينات و آزمون هاي مهارتي مناسب و استاندارد؛ جلوگيري از دل زدگي دانشجويان و علاقه مند نمودن آنها به ورزش؛ پرهيز از شوخي و طنزهاي ناشايست؛ استفاده از ارزشيابي نسبي در مورد عملكرد مهارتي دانشجو؛ و فروتني و پرهيز از تكبر و خودبرتربيني؛ از مهم ترين شاخص هاي اخلاق حرفه اي در اساتيد تربيت بدني عمومي است.