تعيين رابطه بين عدالت و پويايي آموزشي با بهبود اخلاق آموزشي ادراك شده

زمينه: اخلاق آموزشي مناسب اساتيد در برخورد با دانشجويان، موجب نگرش مثبت آنها به موقعيت آموزشي به لحاظ عادلانه بودن و پيشرفت گرا بودن مي شود. هدف تحقيق حاضر، تعيين رابطه بين عدالت آموزشي، و پويايي آموزشي با بهبود اخلاق آموزشي ادراك شده مبتني بر واسطه گري صبر آموزشي بوده است. روش: روش تحقيق توصيفي از نوع همبستگي بوده است. جامعه آماري مشتمل برتمامي دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد محلات(94-1393) به تعداد 1950 نفر بوده است. شيوه نمونه گيري، طبقه اي متناسب با حجم بوده كه تعداد 321 نفر به طور تصادفي براي تحقيق انتخاب شدند. ابزار تحقيق چهار پرسشنامه بوده است: پرسشنامه محقق ساخته عدالت آموزشي، پرسشنامه محقق ساخته پويايي آموزشي، پرسشنامه صبر آموزشي و پرسشنامه محقق ساخته بهبود اخلاق آموزشي ادراك شده. با استفاده از آزمون هاي همبستگي پيرسون و مدل معادله ساختاري، داده ها، تجزيه و تحليل شده اند. يافته ها: به طوركلي نتايج تحقيق نشان داد، بين عدالت آموزشي (توزيعي، تبادلي، رويه اي و اطلاعاني) و پويايي آموزشي (فناوري آموزشي و شيوه هاي يادگيري) و بهبود اخلاق آموزشي ادراك شده، در سطح 05/0 p<رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. صبر آموزشي، رابطه بين عدالت آموزشي و پويايي آموزشي را با بهبود اخلاق آموزشي ادراك شده، در سطح 05/0 p< ميانجي گري مي كند. همچنين، براساس يافته هاي تحقيق، مدل پژوهش از برازش مطلوبي برخوردار بوده است. نتيجه گيري: رفتار عادلانه اساتيد در خصوص اجراي قوانين و مقرارت آموزشي، داشتن ارتباط و تعامل برابر و يكسان، ارائه دانش و اطلاعات علمي به صورت يكسان به همه دانشجويان در روحيه و انگيزه يادگيري دانشجويان تاثير به سزايي دارد.