رابطه اخلاق كسب وكار با شهروندي شركتي: نقش ميانجيگر مسئوليت اجتماعي و حكمراني

زمينه: يكي از عوامل مهم در توسعه شهروندي شركتي در درون شركت، رعايت اخلاق كسب وكار است كه عوامل مختلفي بر آن تاثيرگذارند. هدف اين مقاله تبيين رابطه اخلاق كسب وكار كاركنان در شركت هاي تعاوني توليدي استان كردستان با شهروند شركتي است كه در اين ميان به نقش متغيرهاي ميانجي گر مسئوليت اجتماعي و حكمراني شركتي اشاره خواهد شد. روش: مطالعه حاضر توصيفي و از نوع همبستگي است. جامعه آماري پژوهش شامل كاركنان شركت هاي تعاوني استان كردستان بود كه از ميان آنها تعداد 152 نفر به شيوه تصادفي ساده به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گرديد. براي گردآوري داده هاي از پرسشنامه استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها علاوه بر آمار توصيفي، از آماراستنباطي ( تحليل مسير) با استفاده از نرم افزار ليزرل استفاده شد. يافته ها: نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد: متغير اخلاق كسب وكار با شهروندي شركتي رابطه مستقيم و معنادار دارد . همچنين، اخلاق كسب وكار از طريق متغيرهاي ميانجي گر با شهروندي شركتي رابطه غير مستقيم و معنادار دارد . نتيجه­گيري: براساس تحليل داده ها، ميزان پايبندي قوي شركت ها به رعايت اصول اخلاق كسب وكار خود در قبال افراد جامعه باعث شده است تا رفتار شهروندي شركتي آنان وضعيت مناسبي داشته باشد. بنابراين، تدوين منشور شهروند شركتي برپايه اخلاق كسب وكار بستر لازم براي كسب اعتبار، مزيت رقابتي و افزايش بهره وري شركت ها را فراهم مي نمايد.