اثرات پري بيوتيك، پروبيوتيك و مخلوط آن ها بر عملكرد، پاسخ ايمني و فلور ميكروبي دستگاه گوارش جوجه هاي گوشتي

به­منظور بررسي اثرات پروبيوتيك، پري بيوتيك و مخلوط حاوي نسبت­هاي مختلف از اين دو افزودني بر عملكرد، پاسخ ايمني و فلور ميكروبي روده كور، 360 قطعه جوجه گوشتي يك روزه سويه كاب 500 در قالب يك طرح كاملاً تصادفي در تيمارهاي شش­گانه (هر تيمار با 4 تكرار) توزيع و با يكي از جيره­هاي زير تغذيه شدند: 1- جيره پايه بدون افزودني به­عنوان شاهد (Ctrl)، 2- جيره پايه + پري بيوتيك­ (Pre)، 3- جيره پايه + پروبيوتيك (Pro)، 4- جيره پايه + مخلوط پروبيوتيك و پري بيوتيك­ به نسبت 1 به 1 (M1)، 5- جيره پايه + مخلوط پروبيوتيك و پري بيوتيك به نسبت 2 به 1 (M2)، 6- جيره پايه + مخلوط پروبيوتيك و پري بيوتيك­ به نسبت 1 به 2 (M3). پروبيوتيك و پري بيوتيك بر اساس ميزان توصيه شده شركت سازنده به جيره­ها افزوده شد. در طول دوره پرورش 42 روزه، جوجه­ها به­ترتيب با جيره­هاي آغازين (21-1 روزگي) و رشد (42-22 روزگي) تغذيه و عملكرد آن­ها به­صورت هفتگي اندازه­گيري شد. به­منظور بررسي جمعيت فلور ميكروبي، در 21 و 42 روزگي، 4 قطعه جوجه از هر تيمار آزمايشي كشتار و از محتويات روده كور تحت شرايط استريل نمونه­برداري شد. هم­چنين، پاسخ ايمني جوجه­ها در برابر گلبول قرمز گوسفند، در پايان دوره­ي آزمايش با تعيين تيتر ايمنوگلوبولين­هاي خون مورد ارزيابي قرار گرفت. داده­هاي آزمايش با استفاده از برنامه نرم­افزاري SAS مورد تجزيه و آناليز آماري قرار گرفت. نتايج نشان داد در دوره آغازين، تيمارهاي M1 و M3 در مقايسه با گروه شاهد افزايش وزن بيشتري داشتند (05/0P<). افزودن مخلوط پروبيوتيك و پري بيوتيك با نسبت 1 به 1 باعث بهبود ضريب تبديل خوراك دوره­ي آغازين در مقايسه با گروه شاهد شد (05/0P<). عملكرد جوجه­ها در دوره­ي پاياني و كل دوره (42-1 روزگي) تحت تاثير تيمارهاي آزمايشي قرار نگرفت. در پايان دوره­ي آزمايش، تيتر ايمنوگلوبولين كل در تمامي گروه­هاي افزودني و تيتر IgM در تمامي گروه­ها (به استثناي گروه پري بيوتيك) در مقايسه با گروه شاهد افزايش معني­داري را نشان داد (05/0P<). جمعيت باكتري لاكتوباسيلوس در 21 روزگي، در گروه­هاي Pre، M1 و M3 و در پايان دوره نيز در تمام گروه­هاي دريافت كننده افزودني (به استثناي گروه Pre) در مقايسه با گروه شاهد بيش­تر بود (05/0P<). تعداد باكتري اشرشياكلي در دوره 21 روزگي تحت تاثير تيمارها قرار نگرفت اما در 42 روزگي، جمعيت اين باكتري در گروه­هاي Pre و M3 نسبت به گروه شاهد به­طور معني­داري كاهش يافت (05/0P<).