پديد آورندگان :
سروش، محمد رضا نويسنده مركز تحقيقات مهندسي و علوم پزشكي جانباران,تهران,ايران Soroush, M. R. , فداي وطن، رضا نويسنده مركز تحقيقات سالمندي,دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي,تهران,ايران Faday Vatan, R. , صحاف، رباب نويسنده مركز تحقيقات سالمندي,دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي,تهران,ايران Sahaf, R. , طراوتي، علي نويسنده دانشكده علوم پايه,گروه زيست شناسي سلولي و مولكولي,دانشگاه مازندران,بابلسر,ايران Taravati, A. , غضنفري، طوبي نويسنده مركز تحقيقات تنظيم پاسخ هاي ايمني,دانشگاه شاهد,تهران,ايران Ghazanfari, Tooba , فقيه زاده، سقراط نويسنده دانشكده آمار,گروه آمار حياتي,دانشگاه علوم پزشكي زنجان,زنجان,ايران Faghihzadeh, S. , كبودانيان اردستاني، سوسن نويسنده مركز تحقيقاتي بيوشيمي و بيوفيزيك,دانشگاه تهران,تهران,ايران Kaboudiyan Ardestani, S.
كليدواژه :
Mustard gas , Peroxides , oxidative stress , آنتي‌اكسيدان‌ها , طب ريوي , گاز خردل , antioxidants , استرس اكسايشي , پراكسيدها , Pulmonary Medicine
چكيده فارسي :
اهداف: پديده پيري حاصل تجمع تغييرات مضر گوناگون در سلول‌ها و بافت‌هاست كه با
بالارفتن سن، خطر ابتلا به بيماري و مرگ را افزايش مي‌دهد. تخريب‌هاي اكسايشي برگشت‌ناپذير و پيشرونده كه توسط "گونه‌هاي واكنش‌دهنده
اكسيژن" ايجاد مي‌شوند در فرآيند پيري اثرگذار هستند. اين مطالعه با اندازه‌گيري
ميزان شاخص‌هاي استرس اكسايشي در مصدومان ريوي شديد به بررسي ارتباط سن با اين
شاخص‌ها، 15 تا 20سال بعد از مواجهه پرداخت.
مواد و
روش‌ها: اين مطالعه مقطعي در 289 جانباز شيميايي داراي ضايعه
شديد ريوي و 66 فرد عادي همسان در سال 1387 انجام شد. نمونه‌گيري خون در حالت
ناشتا به عمل آمد. محتواي كربونيل و آنتي‌اكسيدان تام سرم به روش الايزا، پراكسيداسيون
ليپيدي با روش واكنش تيوباربيتوريك‌اسيد و غلظت پراكسيد تام نمونه‌هاي پلاسمايي با
روش FOX2 تعيين
شد. تفاوت بين گروه‌ها با استفاده از آزمون‌هاي آماري Tاستودنت به‌كمك نرم‌افزار SPSS 18 سنجش شد.
يافته‌ها: اختلاف معني‌داري در ميزان پروتئين كربونيل و شاخص استرس اكسايشي (نسبت آنتي‌اكسيدان
تام به پراكسيد تام) بين دو گروه بيمار و كنترل مشاهده نشد، درحالي‌كه ميزان
پراكسيد تام گروه بيمار، به‌طور معني‌داري (001/0>p) كمتر از گروه كنترل بود. هيچ همبستگي معني‌داري بين سن و شاخص‌هاي
استرس اكسايشي در هر دو گروه مشاهده نشد (05/0p>).
نتيجه‌گيري: به‌منظور حذف و
كنترل پاسخ ايجادشده به گاز خردل در بدن مصدومان شيميايي، آنتي‌اكسيدان تام افزايش
و پراكسيد تام كاهش مي‌يابد و شاخص استرس اكسايشي بدون تغيير باقي مي‌ماند.
چكيده لاتين :
Aims: Aging is the result of accumulation of different
detrimental changes in cells and tissues that increase the risk of disease and
death with aging. Irreversible and progressive oxidative hindrance caused by
“reactive oxygen species” is effective in aging. This study examined the
association of age with oxidative stress indices in patients with severe
pulmonary lesions by measuring the levels of these indices, 15 20 years after
exposure.
Materials Methods: This cross sectional study was done on 289 veterans
with severe pulmonary lesions and 66 identical normal subjects in 2008.
Blood sles were taken in the fasting state. ELISA
method was used for measuring carbonyl protein and serum total antioxidant, Thiobarbituric
Acid reaction for lipid peroxidation and FOX2 for total peroxide concentration of
plasma sles. Differences between
groups were measured by Student T and test using SPSS 18 software.
Findings: No
significant differences were observed in levels of Carbonyl protein and
oxidative stress index (the ratio of total antioxidant to total peroxide) between
two patient and control groups, while total peroxide level of patient group was
significantly (p0.05).
Conclusion: In
order to eliminate and control the response to mustard gas in bodies of
chemical injured people, total antioxidant increases and total peroxide decreases
and oxidative stress index remains unchanged.
