برآورد نياز آبي محصول سيب زميني در اقليم تربت حيدريه و تخمين تبخير و تعرق واقعي براساس تبخير و تعرق مرجع

سيب زميني از محصولات غده اي است كه نقش مهمي در تغذيه مردم جهان دارد و به دليل عملكرد بسيار بالا در واحد سطح انرژي و مقدار پروتئين توليدي در واحد سطح سيب زميني بيش از گندم و برنج مي باشد. براي افزايش مساحت مزارع زيركشت، كاهش تلفات آب لازم مي باشد. يكي از راه هاي كاهش تلفات آب در مزارع، برنامه ريزي صحيح آبياري مي باشد كه اساس آن را برآورد دقيق نياز آبي گياهان تشكيل مي دهد .معادلاتي كه براي محاسبه تبخير و تعرق پتانسيل استفاده مي شوند، پارامترهاي اقليمي يكساني را به كار نمي گيرند و به دليل ماهيت تجربي آن ها براي تمام شر ايط اقليمي مناسب نيستند .به همين دليل لازم است كه معادله مناسب هر منطقه مشخص شود. بدين منظور در اين تحقيق با استفاده از داده هاي ايستگاه هواشناسي تربت حيدريه، مقدار تبخير و تعرق گياه واقعي با اعمال ضريب اصلاحي (بايگي) محاسبه شده و با روش فائو پنمن – مانتيث (تبخير و تعرق مرجع) مورد مقايسه قرارگرفتند. نتايج نشان داد ميزان تبخير و تعرق 63/2 برابر ميانگين بارندگي در فصل رويش است. مفهوم اين است كه گياه از رطوبت ذخيره شده براي تبخير و تعرق استفاده نموده است. بدين ترتيب براي جبران تخليه رطوبتي بايد گياه آبياري گردد. نياز آبياري گياه سيب زميني با مدل كراپ وات از اول كاشت تا برداشت محصول 1/803 ميلي متر و ميزان آبياري كه اين كاهش رطوبت را جبران كند، 9/741 ميلي متر به دست آمده است.