ارزيابي و پيش بيني مسير بهينه گسترش شهري سنندج با استفاده از سلول هاي خودكار- ماركوف

نياز به برنامه ريزي و مديريت مناسب، برنامه ريزان شهري را به تركيب اطلاعات زماني و مكاني براي شناخت و يافتن الگوها و مدل هاي رشد و پيش بيني شهري ترغيب كرده است. در اين تحقيق به منظور شبيه سازي و پيش بيني گسترش شهر سنندج، از تركيب مدل سلول هاي خودكار، زنجيره اي ماركوف و رگرسيون لجستيك، استفاده شده است. سپس با استفاده از داده هاي سال هاي 1998 و 2006 و همچنين عكس هاي ماهواره اي، گسترش شهر سنندج براي سال 2014 شبيه سازي شده است. بر اين اساس با استفاده از مدل زنجيره اي ماركوف و اعمال محدوديت ها و فاكتورهايي چون ظرفيت هاي توسعه ميان افزا، شيب، حريم و بستر رودخانه، زمين هاي كشاورزي و... توسعه افقي آن براي سال 2022 پيش بيني شده است. نتايج تحقيق نشان مي دهد كه در شبيه سازي رشد كنوني شهر سنندج تا سال 2014، اراضي باير و كوهستاني بيشترين مقدار (655 هكتار) تبديل به كاربري شهري را داشته اند. براي پيش بيني اراضي مورد نياز توسعه افقي، توسعه ميان افزا به عنوان اولويت اول، سپس زمين هاي خارج از محدوده شهري در اولويت هاي بعدي در نظر گرفته شده است. پيش بيني مي شود جهت غالب توسعه افقي، جنوب غربي، شمال غربي و به مقدار محدودتر، در جهات ديگر باشد. در سال 2022 همچنان اراضي باير و كوهستاني بيشترين تغيير را به اراضي شهري خواهند داشت. نتايج تحقيق حاكي از كارايي بالاي مدل سلول هاي خودكار- زنجيره اي ماركوف در پايش روند توسعه شهر در سال هاي گذشته و پيش بيني شهري براي سال هاي آتي بر اساس الگوي رشد سال هاي گذشته است.