عدم قطعيت مقادير شدت-فراواني بارش هاي حداكثر در اثر تغيير اقليم آتي (مطالعه موردي: استان خراسان رضوي)

گرمايش جهاني خصوصيات بارش هاي حدي را دستخوش تغييراتي خارج از دامنه تغييرات دروني اقليم كرده است. در اين تحقيق تحليلي از نحوه تغيير مقادير شدت-مدت-فراواني بارش(IDF) تحت 10 سناريوي اقليمي مشتق شده از مدل هاي اقليم جهاني و سناريوي انتشار A1B براي دوره 2040- 2021 در استان خراسان رضوي ارائه شده است. مقادير IDF براي 23 ايستگاه مورد بررسي تحت سناريوهاي اقليمي آينده در 3 سطح ريسك (25%، 50% و 75%) توسط يك روش تركيبي پيشنهادي شامل: (1) تصوير سازي سناريوي بارش روزانه آتي توسط يك مدل ريزمقياس نمايي ناپارامتريك توسعه داده شده براي مناطق خشك و نيمه خشك، (2) استخراج مقادير IDF براساس روابط چندك-فراواني بارش بين بارش هاي ساعتي و روزانه در ترم سري هاي حداكثر سالانه، برآورد شده اند. نتايج نشان مي دهد كه شدت بارش ها در سطح ريسك 50% نسبت به دوره پايه 2012-1993 بين 23-% تا 3/7% تغيير خواهد كرد. در اين بين تداوم هاي كمتر نسبت به بيشتر دامنه تغييرات مثبت تري داشته و در دوره هاي بازگشت بالاتر دامنه تغييرات وسيعتر خواهد بود. بطور كلي مناطق مركزي و جنوبي افزايش كمتري را نسبت به نواحي شمالي استان شاهد خواهند بود. همچنين مناطق پرباران شدت سيل خيزي بيشتري را پيش رو خواهند داشت؛ و در مقابل مناطق كم باران كاهش شديدتري را متحمل مي شوند. درسطوح ريسك كم نيز مقادير شدت هاي حداكثر در آينده افزايش خواهد يافت؛ كه اين موضوع بايد در طراحي سازه هاي پراهميت مورد توجه خاص قرار گيرد.