مديريت تلفيقي منابع آبي در محدوده حوضه آبريز دشت يزد-اردكان با تاكيد بر پايداري زيست محيطي

با توجه به محدوديت منابع آبي، افزايش روزافزون نياز به اين منابع در همه زمينه ها و نيز تاثير تغييرات اقليمي بر منابع آبي، مديريت بهينه منابع آبي و استفاده كارآمد از آن ها امري ضروري است. لازمه دست يابي به مديريت بهينه، استفاده از تكنيك هاي مناسب بهينه سازي مي باشد. در تحقيق حاضر كه در محدوده حوضه آبريز دشت يزد-اردكان انجام گرفت، تكنيك هاي مختلف بهينه سازي شامل الگوريتم ژنتيك و الگوريتم ژنتيك چندهدفه مبتني بر جواب غير پست (NSGAП)، مورد استفاده قرار گرفتند. منابع آبي آبخوان زيرزميني و آب انتقالي به صورت تلفيقي در نظر گرفته شد. اهداف مورد نظر عبارت بودند از حداكثر نمودن سود اقتصادي حاصل از برداشت آب با توجه به جنبه هاي كيفي پايداري آبخوان، حداقل نمودن عدم تامين نياز كاربران و تعادل بخشي آبخوان. به منظور دسترسي به مقدار آب قابل برداشت آبخوان زيرزميني از مدل مادفلو براي شبيه سازي آبخوان استفاده شد و بيلان آبي در گام هاي زماني ماهانه به دست آمد. نتايج نشان داد الگوريتم ژنتيك NSGAП، توانايي بيشتري در تخصيص بهينه منابع آبي منطقه دارد. در ضمن چنان چه به جاي استفاده از ذخيره قابل برداشت هر ماه، از مجموع ذخاير قابل برداشت سالانه سفره، استفاده شود، نتايج بهتري به دست مي آيد.