تحليل مكاني گروهي و تحليل مكاني فازي كيفيت منابع آب زيرزميني دشت شهربابك به منظور اهداف شرب و كشاورزي

در ايران به دليل محدوديت و ناپايداري منابع آب سطحي، به طور گسترده اي از آب هاي زيرزميني براي اهداف شرب، آبياري و صنعت به عنوان منبع آب جايگزين استفاده مي شود. اين پژوهش با هدف تدوين رويكردي براي ارائه پهنه هاي كيفي آب زيرزميني دشت شهربابك براساس ابزارهاي نوين پهنه بندي مكاني فازي و تحليل گروهي مكاني در محيط GIS انجام شده است. بر مبناي نتايج تحليل فازي به ترتيب 4/21 و 5/40 درصد از آب هاي آبخوان داراي كيفيت مطلوب براي اهداف شرب (واقع در شرق و جنوب شرقي) و براي اهداف كشاورزي و آبياري (قسمت-هاي شمالي) مي باشند. تحليل گروهي نشان داد كه چهار نوع آب آبياري شامل C3-S1، C3-S4، C4-S1 و C4-S2 در آبخوان دشت شهربابك مشهود است. طبقه C4S1 با شوري زياد و خطر سديم كم، نوع غالب آب در منطقه مورد مطالعه بود. نتايج اين مطالعه نشان دادند كه تحليل داده-هاي كيفي آب با استفاده تحليل مكاني فازي و تحليل گروهي در GIS مي تواند به روشن شدن فاكتورهاي كنترل كننده كيفيت آب زيرزميني كمك كند. بنابراين حفاظت از منابع آب زيرزميني به منظور برنامه ريزي و مديريت منابع، امري ضروري و بحراني مي باشد.