نقش سرمايه اجتماعي در ارتقاي تسهيم دانش و بهره‌وري كاركنان در سازمان‌هاي صنعتي دانش‌بنيان

سازمان‌هاي صنعتي دانش‌بنيان براي توليد محصولات با كيفيت در كوتاه‌ترين زمان و با كمترين هزينه، نيازمند دسترسي بموقع به دانش مورد نياز مي‌باشند. بنابراين تسهيم دانش يكي از مهم‌ترين عوامل كليدي موفقيت در چنين سازمان‌هايي است. اما ميزان تسهيم دانش ميان كاركنان، خود متأثر از عوامل متعددي بوده و دربردارنده پيامدهاي مفيد متفاوتي براي سازمان‌ها مي‌باشد. از اين رو در اين تحقيق تلاش مي‌شود در قالب مدلي يكپارچه، ارتباط ميان توانمندسازها، فرآيندها و نتيجه تسهيم دانش در سازمان‌هاي صنعتي دانش‌بنيان بررسي شود. عوامل سرمايه اجتماعي به عنوان توانمندسازها، جمع‌‌آوري دانش و اهداي دانش به عنوان فرآيندها و بهره‌وري كاركنان به عنوان نتيجه تسهيم دانش مورد بررسي قرار گرفتند. روش تحقيق از نوع توصيفي پيمايشي و ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه مي‌باشد. براي آزمون در اين تحقيق فرضيه‌ها نيز از روش حداقل مربعات جزئي استفاده شد. نتايج تجزيه و تحليل 143 داده گردآوري شده از 10 سازمان مورد مطالعه حاكي از اثر مثبت و معنادار پيوندهاي متقابل اجتماعي و اعتماد بر روي تمايل كاركنان به جمع‌آوري دانش و نيز اثر اعتماد بر روي تمايل كاركنان به اهداي دانش مي‌باشد. علاوه بر اين، اثر معنادار تمايل كاركنان به جمع‌آوري و اهداي دانش بر روي بهره‌وري كاركنان تأييد شد. در نهايت با توجه به يافته‌هاي تحقيق، توصيه‌هايي براي شاغلان حرفه‌اي در حوزه مديريت دانش به منظور ارتقاي بهره‌وري كاركنان از طريق توسعه راهبردهاي تسهيم دانش به همراه پيشنهادهايي براي محققان آتي جهت تكميل اهداف تحقيق حاضر ارائه مي‌شود.