ارتباط شاخص معلوليت صوت و سابقه خدمت در آسيب شناسان گفتار و زبان

The Relationship between the Voice Handicap Index and the Years of ‎Service in Speech and Language Pathologists

مقدمه: آسيب شناسان گفتار و زبان به عنوان يكي از كاربران حرفه‌اي صوت، از صداي خود به عنوان ابزار اصلي كارشان استفاده مي‌نمايند. چنانچه راه‌هاي طبيعي نگه داشتن صوت را اعمال نكنند، به عوارض استفاده بد و نادرست صدا مبتلا خواهند شد. مطالعه حاضر با توجه به اهميت و نقش صوت در عملكرد شغلي آسيب شناسان گفتار و زبان صورت گرفت. هدف آن تعيين كيفيت زندگي مرتبط با معلوليت صوت دو گروه از آسيب شناسان گفتار و زبان با سنوات خدمت كمتر و بيشتر از ?? سال بود. مواد و روش‌ها: ?? آسيب‌شناس گفتار و زبان شهر اصفهان به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و به صورت هدفمند در دو گروه با سنوات خدمت كمتر و بيشتر از ?? سال قرار گرفتند. پرسش‌نامه VHI (Voice handicap index) با هدف بررسي كيفيت زندگي مرتبط با معلوليت صوت توسط آن‌ها تكميل گرديد. ميانگين نمرات آزمون VHI دو گروه با استفاده ازآزمون Mann-whitney تجزيه و تحليل شد. آزمون ضريب همبستگي Spearman جهت بررسي همبستگي نمره كلي VHI و سه زيرآزمون عملكردي، عاطفي و فيزيكي با سنوات خدمت مورد استفاده قرار گرفت. يافته‌ها: نمره كلي VHI دو گروه كمتر از نمره برش پرسش‌نامه بود. همچنين، ميانگين و انحراف معيار نمره كلي VHI و سه زيرآزمون گروه آسيب شناسان گفتار و زبان با سابقه بيشتر از ?? سال كمتر از گروه آسيب شناسان با سابقه كمتر از ?? سال به دست آمد (??/0 > P). ارتباط معكوسي بين نمره كلي و نمرات زيرآزمون‌هاي VHI با سنوات خدمت آسيب شناسان گفتار و زبان وجود داشت، اما اين ارتباط تنها بين نمره كلي و زيرآزمون عملكردي از لحاظ آماري معني‌دار بود (??/0 > P). نتيجه‎گيري: آسيب شناسان گفتار و زبان در ابتداي زندگي حرفه‌اي به دليل تجربه كمتر ممكن است مواردي از استفاده بد و نادرست صدا را نشان دهند؛ اما با كسب تجربه بيشتر و ثبات بيشتر در وضعيت شغلي، به تاثيرات استفاده بد و نادرست صدا توجه بيشتري مي‌كنند.

Introduction: Speech and language pathologists are the professional voice users who are using their voices as a primary tool to carry out their occupational duties. Professional voice users are considered to be at risk of developing voice disorders since they lack proper care of their vocal health and voice management. The aim of this study was to determine the voice handicap index (VHI) in two groups of speech and language pathologists with years of service less than and more than of ten years. Materials and Methods: ‎In this analytical cross-sectional study, convenience sampling method was used and 38 speech and language pathologists in Isfahan city, Iran, were selected according to be available in the city. They were purposely divided into two groups. In addition; the data of voice handicap index application forms were collected to evaluate the voice handicap index in speech and language pathologists. The average scores of both acoustic parameters and voice handicap index for the two groups were analyzed using Mann-Whitney test. Results: The total voice handicap index score for the two groups was less than the cut-off point in the questionnaire. ‎Moreover, the mean and standard deviation scores of voice handicap index and three sub-tests of speech and ‎language pathologists with more than 10-year work experiences was fewer than those with work experiences less ‎than 10 years (P < 0.05). There was an inverse relationship between the total voice handicap index score and sub-‎test with the years of services of speech and language pathologists.‎ Conclusion: Although, speech and language pathologists may abuse or misuse their voices at the beginning of their professions ‎due to the lack of knowledge and experience, they will realize significant impacts on vocal parameters after several ‎years of working in this area.‎