تاثير تيمارهاي كودي بر عملكرد ، اجزاي عملكرد و القاء تحمل به بيماري اسكب گندم

بيماري فوزاريوز سنبله گندم كه توسط قارچ Fusarium graminearum ايجاد مي شود يكي از بيماري هاي بسيار زيانبار گندم است كه افزون بر كاهش كميت و كيفيت محصول، قادر به توليد زهرابه هاي خطرناك سرطان زا در انسان و دام مي شود. در اين تحقيق تاثير تيمارهاي كودي مختلف (ورمي كمپوست، كود شيميايي و قارچ ريشه يا ميكوريز) بر عملكرد و بيان چند ژن دخيل در ايجاد مقاومت به بيماري بررسي شد. بدين منظور از گندم رقم فلات در قالب طرح كامل تصادفي با چهار تكرار در گلخانه استفاده شد. تجزيه واريانس داده ها نشان داد كه، تاثير تيمارهاي مختلف كودي بر صفات وزن صددانه، ارتفاع بوته، وزن تك بوته، عملكرد دانه، وزن زيست توده و شاخص برداشت در سطح احتمال 1درصد معني دار بود. تجزيه نتايج به دست آمده از بيان ژن هاي موثر در مقاومت نشان داد كه ژن هاي بتا گلوكوناز و اكسالات اكسيداز در همه تيمارهاي كودي نسبت به شاهد افزايش و بالاترين افزايش در تيمار مخلوط كود شيميايي و ورمي كمپوست مشاهده شد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه كاربرد مخلوط كودهاي زيستي و شيميايي مي تواند باعث القاء مقاومت اكتسابي ساختارمند (سيستميك) در گياهان بيمار شود.