ازدواج موقت در دين زردشتي و اسلام

در دين زردشتي، شواهدي مبني بر وجود ازدواج موقت وجود دارد كه مي توان آن را با متعه يا ازدواج موقت در فقه اماميه تطبيق داد. اگرچه ميان فقهاي اماميه و اهل تسنن در تداوم مشروعيت اين نوع ازدواج اختلاف نظر وجود دارد ، فقهاي اماميه با استناد به قرآن و روايات قائل به تداوم آن هستند. اين نوع ازدواج از نظر فقه اماميه مشروع است، اما براي انعقاد آن بايد شرايطي احراز شود كه در صورت وجود آن شرايط، چنين ازدواجي صورت مي پذيرد. در دين زردشتي نيز، اگرچه مبحث مجزايي در رابطه با اين نوع ازدواج وجود ندارد، با توجه به شواهد موجود در متون پهلوي باقي مانده مي توان وجود چنين ازدواجي را تاييد كرد. در اين پژوهش، نخست به مسئله ازدواج موقت در دين زردشتي با توجه به شواهد مستقيم و غير مستقيم موجود در متون پهلوي پرداخته شده و سپس همين مسئله از منظر اسلام بررسي شده است. در پايان، به تطبيق موارد مطرح شده و تحليل شباهت ها و تفاوت هاي آن ها اقدام شده است. بررسي ها نشان مي دهد كه ازدواج موقت در دو دين زردشتي و اسلام شباهت درخور توجهي به هم دارند؛ اگر چه گاه در اهداف و شرايط اين نوع ازدواج تفاوت هايي نيز قابل مشاهده است.