مباني رجوع بيمه گذار به بيمه گر اتكايي (با تاكيد بر آراي دادگاه هاي آمريكا)

شركت هاي بيمه معمولاً بخشي از تعهدات خود را نزد شركت هاي ديگري بيمه اتكايي مي كنند. در اين حالت، پرسش اين است كه در صورت بروز خسارت، آيا بيمه گذار حق رجوع به بيمه گر اتكايي را دارد يا نه؟ پاسخ مرسوم به اين پرسش، مسئوليت نداشتن بيمه گر اتكايي در برابر بيمه گذار است؛ اصل نسبي بودن قراردادها، مانع از رجوع بيمه گذار به بيمه گر اتكايي است. باوجود اين، دادگاه ها در كشورهاي مختلف، به ويژه ايالات متحده امريكا، با استناد به مباني گوناگون، رجوع بيمه گذار به بيمه گر اتكايي را به رسميت شناخته اند؛ به ويژه در فرض ورشكستگي بيمه گر واگذارنده. موضوع اين مقاله بررسي مباني اين گونه رجوع است.