نقش تمهيدات شهرسازي در كاهش مصرف انرژي در شهرهاي سردسير

مطالعه ی اصول طراحی در ایران بیش تر در مورد شهرهای اقلیم گرم و خشك انجام شده است. كه البته این می تواند به دلیل تغییرات فضایی كم تر به جهت شرایط حاد اقلیمی و آرامی تحركات جمعیتی در سه چهار دهه ی گذشته باشد كه ساختار اصلی این شهرها را كمابیش دست نخورده و قابل كاوش نگه داشته شده است. بنابراین با توجه به اقلیم های متفاوت سرزمین ایران و وجود تراكم شهری و جمعیتی بیش تر در نیمه ی غربی یعنی كوهستانی و تقریباً سرد ایران، مطالعه و تحلیل و بررسی در مورد اصول طراحی در شهرهای سردسیر ایران كه مورد بی توجهی قرار گرفته در این پژوهش هدف اصلی می باشد. عدم توجه به تأثیر عمیق اقلیم در ساخت شهرها و معماری بناها، باعث افزایش استفاده از انرژی و افزایش آلودگی های زیست محیطی می شود این اصول طراحی می تواند به عنوان اصول طراحی پایدار در این اقلیم معرفی گردد كه مبنایی جهت ادامه ی تحقیقات و استخراج ضوابط و استانداردهایی در این زمینه در آینده باشد. در این مقاله با توجه به تعریف مسأله، روش تحقیق به صورت توصیفی – تحلیلی و تحلیلی – استنتاجی می باشد. ابتدا با روش توصیفی مباحث نظری در زمینه ی تأثیر مسائل اقلیمی در بافت شهر بررسی می شود و در نهایت با تحلیل بررسی های انجام شده و بررسی نمونه ها به تدوین اصول پایه ای در شهرسازی در شهرهای سردسیر پرداخته می شود.