فراواني و الگوي مقاومت دارويي عوامل باكتريال جدا شده از عفونت هاي ادراري سالمندان بستري در بيمارستان امام خميني (ره) كرمانشاه طي سال هاي 1392-1388

زمينه: عفونت هاي ادراري يكي ازمهمترين و شايع ترين عفونت هايي است كه در سنين مختلف روي مي دهد. اين عفونت ها در افراد سالمند شيوع فراواني داشته و اين ميزان با افزايش سن در 65 سالگي و بالاتر بيشتر مي شود. لذا اين تحقيق جهت تعيين ميزان شيوع عوامل باكتريال و الگوي مقاومت دارويي عفونت هاي ادراري در سالمندان بستري در بيمارستان امام خميني (ره) كرمانشاه انجام گرفت. روش­ها: اين مطالعه به صورت توصيفي مقطعي، در مدت 4 سال بر روي 262 پرونده سالمند بستري در بيمارستان امام خميني (ره) كرمانشاه انجام گرديد. معيار ورود به مطالعه افراد داراي سن 65 سال و بالاتر و داراي آزمايش كشت ادرار با علائم باليني يا بدون علايم باليني (تب و لرز ، سوزش ادرار و ...) بود. داده ها با استفاده از نرم افزارآماري SPSSويرايش 15 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: فراواني عفونت هاي ادراري در سالمندان 5/19% بود. بيشترين علائم باليني مبتلايان (3/43%) تب و لرز بود. اشريشيا كلي با 70% شايعترين باكتري جدا شده بود.بيشترين مقاومت درمقابل آنتي بيوتيك هاي ناليد يكسيك اسيد (90%)،سفترياكسون وسفكسيم(4/83%) وكمترين مقاومت درمقابل آنتي بيوتيك هاي آميكاسين و نيتروفورانتوئين (7/16%)بود. نتيجه گيري: به نظر مي رسد كه آنتي بيوتيك هاي آميكاسين و نيتروفورانتوئين، داروهايي مناسب جهت شروع درمان تجربي تا آماده شدن جواب آنتي بيوگرام در عفونت هاي ادراري سالمندان اين بيمارستان مي باشد.