باز خواني پرونده كاركنان ديپلماتيك و كنسولي ايالات متحده در تهران (دعواي ايالات متحده آمريكا عليه جمهوري اسلامي ايران)

دانشجويان پيرو خط امام در 13 آبان 1358 در اعتراض به پناه دادن ايالات متحده آمريكا به محمدرضا پهلوي و با اين فرض كه آمريكا با حضور شاه در آن كشور در تدارك توطئه اي همانند توطئه كودتاي 28 مرداد 1332 است و ماموران ديپلماتيك و كاركنان كنسولي آمريكا در تهران نيز از طريق جاسوسي و ارتباط با برخي عناصر مشكوك در داخل در صدد براندازي نظام نوپاي جمهوري اسلامي ايران هستند، واكنش نشان دادند و سفارت آمريكا در تهران را اشغال كردند. دولت آمريكا نيز در پي ناكامي هاي سياسي در روند حل موضوع به راه حل حقوقي مبادرت ورزيد و 25 روز پس از اشغال سفارت يعني در 29 نوامبر 1979 دادخواستي را در دبيرخانه ديوان بين المللي دادگستري به ثبت رساند. براساس اين دادخواست كه در لايحه آمريكا نيز تكرار شده است، اين كشور مدعي بود ديوان مطابق با چهار عهدنامه بين المللي شامل كنوانسيو ن هاي وين 1961 و 1963 در مورد روابط ديپلماتيك و كنسولي و نيز عهدنامه مودت، روابط اقتصادي و حقوق كنسولي بين ايران و ايالات متحده منعقده در 1955 و نيز كنوانسيون تعقيب و مجازات جرايم عليه اشخاص مورد حمايت بين المللي به سال 1973، كه هر كدام جداگانه صلاحيت ديوان را تاييد مي كنند، مي تواند به دادخواست آمريكا پاسخ مثبت دهد. به هر حال در اين مقاله به دلايل و استنادات آمريكا، اعتراض سطحي ايران كه طي دو نامه به ديوان منعكس شد و دلايل و براهين ديوان در حكم نهايي صادره و به طور كلي روند طي شده در اين پرونده خواهيم پرداخت.