تحول كاركرديِ شعر، در بستر ساخت سياسي اجتماعي در ايرانِ قرن نوزدهم

در روند تحول در عرصه هنر و ادب يك جامعه عوامل گوناگوني دخيل اند. ساخت سياسي و اجتماعي، و تحولاتي كه در بستر آن رخ مي دهند، از عواملي اند كه همواره ادبيات هر جامعه را تحت تاثير قرار مي دهند. در ايرانِ قرن نوزدهم ادبيات و به ويژه شعر با تاثيرپذيري از ساخت سياسي- اجتماعي دچار تحولي كاركردي و بنيادين ­شد؛ شعر درباري جاي خود را به شعري با كاركرد سياسي و اعتراضي داد. در اين زمينه هنرمند به واسطه تغيير جايگاه مخاطب خويش از دربار به توده مردم، براي بيان اهداف سياسي خود به سمت رئاليسم حركت مي كند؛ در اين پژوهش، قسمتي از ريشه­هاي تحول شعر مدرن ايران تحت تاثير ساخت سياسي- اجتماعي و حركت آن به سمت رئاليسم بررسي مي شود.