بررسي نقش مشاركت كاركنان در پيش بيني تحليل رفتگي شغلي كاركنان ادارات كل ورزش و جوانان خراسان بزرگ

هدف از پژوهش حاضر، پيش بيني تحليل رفتگي شغلي براساس مشاركت كاركنان ادارات كل ورزش و جوانان خراسان بزرگ بود. روش تحقيق توصيفي و از نوع همبستگي است. جامعه آماري پژوهش كليه كاركنان ادارات كل ورزش و جوانان خراسان بزرگ بود. به دليل پايين بودن حجم جامعه آماري، نمونه به صورت تمام شمار به دست آمد كه در حقيقت نمونه برابر جامعه است (n=N). بر اين اساس 140 نفر به عنوان نمونه آماري ارزيابي شدند. اطلاعات مورد نياز از طريق سه پرسشنامه اطلاعات جمعيت شناختي، مشاركت كاركنان (محقق ساخته) و تحليل رفتگي شغلي (مسلش) جمع آوري شد. روايي صوري و محتوايي پرسشنامه ها به تاييد ده استاد صاحب نظر دانشگاهي رسيد. در يك مطالعه راهنما و با استفاده از ضريب همبستگي آلفاي كرونباخ مقدار پايايي پرسشنامه هاي مشاركت و تحليل رفتگي به ترتيب 92/0 و 87/0 محاسبه شد. داده هاي تحقيق در دو سطح توصيفي و استنباطي ارزيابي شد. براي تجزيه و تحليل اطلاعات از آزمون هاي كولموگروف-اسميرنوف، همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين مشاركت كاركنان با هر سه بعد تحليل رفتگي شغلي (فرسودگي عاطفي، زوال شخصيت و افت عملكرد) ارتباط معنا دار و معكوس وجود دارد. مشاركت كاركنان 31 درصد واريانس تحليل رفتگي شغلي كاركنان را پيش بيني مي كند (31/0=R2، 001/0=P، 291/49=F).