تبيين جايگاه گرايش كارآفرينانه سازماني در تحقق مزيت هاي رقابتي ؛ مطالعه موردي: صنعت بانكداري ايران

تحقيقات مختلفي در حوزه گرايش كارآفرينانه سازماني، در طي چند دهه اخير صورت پذيرفته است. ماحصل اين تحقيقات، كشف ابعادي همچون ريسك پذيري، نوآوري و پيشگامي بوده كه با اثرگذاري بر قابليت هايي همچون يادگيري، نوآوري و كيفيت، مي توانند به مزيت رقابتي سازمان تبديل گردند. از طرف ديگر، طبق مباني نظري موجود، دستيابي به مزيت رقابتي توسط يك شركت، بطور يقين بر تحقق عملكرد مثبت آن شركت تاثير گذار است. بنابراين، با هدف شناسايي جايگاه گرايش كارآفرينانه سازماني در تحقق مزيت هاي رقابتي، بررسي گسترده اي در ادبيات موضوع صورت گرفت و پس از برگزاري يك جلسه گروه كانون، 6 عامل اصلي مدل مزبور مشخص گرديدند. براي تجزيه و تحليل مدل مفهومي اوليه از تكنيك مدلسازي اختاري تفسيري استفاده گرديد. در اين راستا، نظر تعداد 17 نفر از خبرگان صنعت بانكداري كشور، اخذ گرديد. نتايج تحقيق نشان داد در حاليكه گرايش كارآفرينانه سازماني به همراه منابع در دسترس و عدم اطمينان هاي محيطي، بعنوان سنگ زيربناي تحقق مزيت رقابتي عمل مي نمايند، گرايش كارآفرينانه سازماني داراي تاثير مستقيم و مثبت بر منابع در دسترس بانكها جهت تبديل آنها به مزيت رقابتي است. در ضمن، عامل اندازه نقش تعديل كننده در مدل دارد. مدل نهايي تحقيق، بر اهميت جايگاه گرايش كارآفرينانه سازماني در بانكهاي تجاري دلالت داشته و توجه ويژه مديران ارشد را به اين حوزه جلب مي نمايد