بررسي عوامل اجتماعي و خانوادگي ، زيستي و رواني مؤثر بر بزهكاري در ميان جوانان و نوجوانان

هدف: هدف این مقاله بررسی عوامل اجتماعی و خانوادگی، زیستی و روانی موثر بر گرایش جوانان و نوجوانان به بزهكاری است. روش تحقیق: نوع روش «علمی ـ مقایسه ای» است. دو گروه 40 نفری (گروه بزهكار ـ گروه غیر بزهكار) دارای دامنه سنی 12 تا 18 سال در محدوده ی شهر كرمانشاه به صورت نمونه گیری سیستماتیك و تصادفی انتخاب و به وسیله پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده مورد آزمون قرار گرفته اند. یافته ها: نتایج تحقیق نشان می دهد كه نوجوانان عادی به غیر از ترتیب تولد و میزان تحصیلات مادر در سایر ویژگی های مرتبط با ابعاد خانوادگی و اجتماعی، تفاوت معنا داری را با نوجوانان بزهكار نشان داده است. در خصوص ویژگی های جسمانی بین دو گروه در خصوص نقص عضو و ابتلا به بیماری سخت و مهم تفاوت معنی دار مشاهده نشده است. در بررسی ویژگی های روانی پس از تجزیه و تحلیل در عامل برون گرایی بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشته است، اما در میزان روان رنجور گرایی و روان پریش گرایی، پسران گروه بزهكار روان رنجور گراتر و روان پریش گراتر از گروه غیر بزهكار بوده اند.