رابطه سبك هاي دلبستگي و تاب آوري با استعداد اعتياد دانشجويان

مقدمه و هدف: اعتیاد به مواد مخدر یك معضل منطقه ای وجهانی است، سالهاست كه كشور ما با مساله اعتیاد و مواد مخدر دست و پنجه نرم می كند. این معضل متاسفانه گریبان گیر نوجوانان و جوانان كه قشر فعال جامعه هستند شده است، سبك های دلبستگی افراد تاثیر بسزایی بر ویژگی های شخصیتی و رفتاری آنها می گذارد، یكی از این رفتارها گرایش به مصرف مواد مخدر است. همچنین تاب آوری ممكن است در وابسته شدن یا جلوگیری از وابسته شدن افراد به مواد مخدر دخیل باشد. باتوجه به حساسیت موضوع پژوهش حاضر با هدف ارتباط سبك های دلبستگی و تاب آوری با استعداد اعتیاد در بین دانشجویان انجام گرفت. روش و ابزار: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل كلیه دانشجویان دانشگاه رازی كرمانشاه می باشد كه از بین آنان نمونه ای به حجم 200 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شد. سپس آزمودنی ها پرسشنامه مقیاس آمادگی برای اعتیاد APS، پرسشنامه سبك های دلبستگی كولینز ورید(RAAS) و همچنین پرسشنامه تاب آوری كانر و دیویدسون(CD-RIS) را پاسخ دادند و داده ها با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد كه بین سبك های دلبستگی دوسوگرا و اجتنابی با گرایش به اعتیاد به مواد مخدر رابطه مثبت و معنادار وجود دارد اما بین تابآوری و سبك دلبستگی ایمن با گرایش به اعتیاد رابطه معكوس و معنادار به دست آمد. بحث و نتیجهگیری: با توجه به یافتههای پژوهش میتوان دریچهی تازهای از پژوهشهای مربوط به زمینه سبكهای دلبستگی و تاب آوری و راحلهای كاهش گرایش افراد به مصرف مواد مخدر گشود.