مدل ساختاري نرخ حقيقي ارز با تأكيد بر اثر نرخ مبادله تجاري: (تفكيك كشورهاي نفتي و غيرنفتي)

علي رغم ضعف مدل هاي ساختاري در تعيين تغييرات نرخ ارز، مشاهدات نشان مي دهد كه نرخ ارز به برخي متغيرهاي بنيادي اقتصاد واكنش نشان مي-دهد. با توجه به رشد فزاينده بخش خارجي در بيشتر اقتصادها، مطالعات معاصر توجه خاصي به تاثيرات نرخ مبادله (TOT) در تعيين نرخ ارز داشته اند. در اين مطالعه مدل ساختاري تعيين نرخ حقيقي ارز (RER) بين 70 واحد پولي طي دوره زماني 2013-1980 در چارچوب داده هاي تابلويي بررسي شده است. مدل تجربي تحقيق مبتني بر چارچوب نظري تعادل عمومي و داراي پايه هاي اقتصاد خرد مي باشد. نتايج تحقيق فرضيه اثرگذاري TOT بر RER را در حالت ايستا و پوياي مدل تاييد نموده به طوري كه افزايش يك درصدي TOT، RER را 167/0 درصد افزايش خواهد داد. نتايج آزمون هاي عليت انگل-گرانجر و سيمز نشان مي دهند كه جهت عليت از TOT به سوي RER خواهد بود. علاوه بر اين، RER تحت تاثير متغيرهاي ساختاري ديگري همچون تراز تجاري، پيشرفت تكنولوژي و نرخ بهره حقيقي مي باشد. برآورد مدل در گروه كشورهاي نفتي و غيرنفتي حاكي از آن است كه TOT، برخلاف كشورهاي غيرنفتي، در كشورهاي نفتي اثرگذاري معني داري بر RER ندارد. دليل اين امر عرضه كنترل شده منابع ارزي در كشورهاي نفتي برخلاف عرضه خرد همان منابع در كشورهاي غيرنفتي است.