بررسي نقش كارآفريني اجتماعي در توسعه عدالت اجتماعي

امروزه عدالت اجتماعي يكي از مهم ترين چالش ها و دغدغه هاي فكري انديشمندان علوم انساني مي باشد. لازمه دستيابي به عدالت اجتماعي رفع نابرابري ها، تبعيض ها و قانون گريزي هايي از طريق توسعه كارآفريني اجتماعي است. كارآفرينان اجتماعي با استفاده از طرح هاي نوآورانه، بسيج منابع و بهره گيري از ارتباطات موثر سعي دارند تا بستر مناسبي را براي مشاركت آحاد جامعه به منظور رفع مشكلات اجتماعي ايجاد نمايند. تلاش آنان معيارهاي تجاري حاكم بر فضاي كسب و كار را برهم زده و موانع موجود در راه دستيابي به توسعه پايدار اقتصادي و اجتماعي را مرتفع مي سازد. كارآفرينان اجتماعي با شناسايي فرصت هاي اجتماعي و اقتصادي به ايجاد و تقويت نهادهاي اجتماعي پرداخته و از اين طريق سعي مي كنند تا با توانمندسازي اقشار آسيب پذير، اختلاف طبقاتي موجود در جامعه را به حداقل برسانند. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان مي دهد كه انجام فعاليت هاي كارآفرينانه در حوزه اجتماعي باعث شكل گيري و تقويت نهادهاي اجتماعي شده است. اين گونه نهادها بواسطه ماهيت مردمي شان از سرمايه اجتماعي بالايي برخوردارند. سرمايه اجتماعي بوجود آمده در اين نهادها عملكرد آنان را در حل مشكلات اجتماعي ارتقاء داده و نقش آنان را در تحقق عدالت اجتماعي پر رنگ تر نموده است از اين رو مي توان گفت كارآفرينان اجتماعي بعنوان موتور محركه توسعه پايدار اجتماعي و اقتصادي جامعه بشري، نقش بسزايي در حل مشكلات اجتماعي و برقراري عدالت اجتماعي دارند.