تاثير ادراك طرد پذيرش و كنترل والدين بر هوش اخلاقي و تحمل پريشاني

هدف اين پژوهش بررسي رابطه بين ادراك طرد ـ پذيرش و كنترل والدين بر هوش اخلاقي و تحمل پريشاني در ساكنين شهر اصفهان است. با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي تعداد 195 نفر از بين زنان و مردان 20-30 ساله شهر اصفهان انتخاب شدند. پرسشنامه هاي ادراك طرد ـ پذيرش و كنترل والدين فرم بزرگسالان، هوش اخلاقي (MCI) و تحمل پريشاني (DTS) بر روي اين گروه اجرا گرديد. روش به كار رفته در اين پژوهش تحليل مسير است و از طرح پژوهشي توصيفي ـ همبستگي استفاده شده است. نتايج اين پژوهش نشان داد كه مسير مستقيم بين ادراك طرد و پذيرش والدين با هوش اخلاقي، ادراك طرد پدر و ادراك كنترل مادر با تحمل پريشاني و نيز هوش اخلاقي با تحمل پريشاني معنادار است. از طرف ديگر ادراك طرد و پذيرش والدين از طريق هوش اخلاقي داراي اثرات غيرمستقيم بسيار پايين بر تحمل پريشاني است. نتايج، همچنين تاثير ادراك طرد و ادراك پذيرش والدين بر هوش اخلاقي را نشان مي دهد. تحمل پريشاني نيز تحت تاثير ادراك طرد مادر و ادراك كنترل پدر و همچنين هوش اخلاقي قرار دارد.