بررسي عوامل اجتماعي موثر بر مشاركت ديني دانشجويان دانشگاه بيرجند

مشاركت ديني مهم ترين ركن تشكيل دهنده سرمايه ي اجتماعي و يكي از مفاهيم كليدي جامعه شناسي دين است. مشاركت ديني در كشور ايران كه اكثريت مسلمان و شيعه هستند امري بسيار مطلوب و ارزشمند مي باشد و آيه هاي قرآن بر آن تاكيد فراوان دارد. ولي با وجود سفارش هاي زياد دين مبين اسلام در دهه هاي اخير تحقيق هاي انجام شده دركشور و احساس هاي عمومي افراد جامعه نشانگر آن است كه مشاركت ديني مردم ايران در مقايسه با اوايل انقلاب كاسته شده است و اين كاهش در قشر جوان بيشتر از اقشار ديگر جامعه مشاهده مي شود. اين سوال در ذهن محقق به وجود مي آيد كه چرا با وجود اين كه جوانان ما از زمان كودكي با مشاركت ديني، آشنا مي شوند و در مراكز آموزش و پرورش، رسانه هاي ارتباط جمعي و خانواده اين امر مورد توجه قرار مي گيرد؛ باز هم جوانان ما آن چنان كه بايد به بعضي از اشكال مشاركت ديني اهميت نمي دهند و پايبندي جوانان در عمل به مشاركت ديني در حد مورد انتظار نيست. لذا هدف از انجام اين تحقيق بررسي عوامل اجتماعي موثر بر مشاركت ديني جوانان بخصوص دانشجويان دانشگاه بيرجند مي باشد. روش اين پژوهش، كمي و ابزار گردآوري داده ها پرسش نامه محقق ساخته است. جامعه آماري اين پژوهش دانشجويان دانشگاه بيرجند در سال تحصيلي 95- 94 است، كه تعداد آنها 9564 نفر مي باشد؛ از بين اين جامعه آماري موجود برطبق فرمول كوكران، نمونه اي به حجم 312 نفر با شيوه نمونه گيري تصادفي طبقه بندي متناسب انتخاب شده است. همچنين با به كارگيري ضريب همبستگي اسپيرمن، كي دو، رگرسيون چند گانه به روش Enter و روش تحليل مسير، روابط بين متغيرها ارزيابي شده  است. نتايج به دست آمده نشان مي دهد كه متغير ملاك يعني مشاركت ديني با متغيرهاي ارزش هاي ديني، استفاده از رسانه هاي جمعي، پايگاه اقتصادي- اجتماعي خانواده و اعتماد اجتماعي رابطه معني داري دارد. همچنين تحليل چندمتغيري نشان مي دهد كه متغيرهاي ارزش هاي ديني، اعتماد اجتماعي، پايگاه اجتماعي- اقتصادي خانواده و استفاده از رسانه هاي جمعي به ترتيب بيشترين تاثير را بر متغير ملاك دارند. نتايج اين پژوهش هم سو با نظريه هاي پاتنام، اينگلهارت و نوريس است.