جهاني شدن در برنامه هاي توسعه جمهوري اسلامي ايران (مطالعه برنامه هاي سوم ، چهارم و پنجم توسعه ج.ا.ا)

در جمهوري اسلامي ايران مسئله توسعه به صورت برنامه هاي پنج ساله برنامه ريزي و دنبال مي شود و به اين لحاظ برنامه هاي توسعه تصويب شده مهم ترين سند توسعه در ج.ا.ا تلقي مي شوند كه قبل از هر چيز ديگر بايد موضوع تحقيق درباره ي توسعه باشند. پژوهش حاضر به بررسي نحوه نگرش به جهاني شدن در برنامه هاي توسعه سوم، چهارم و پنجم توسعه پرداخته است. سوال اصلي تحقيق اين گونه مطرح شده است: چه نسبتي بين جهاني شدن و توسعه در برنامه هاي توسعه جمهوري اسلامي ايران وجود دارد؟ اين سوال در قالب چهار سوال فرعي زير دنبال شده است: الف) هر يك از برنامه هاي توسعه چه ديدگاهي نسبت به جهاني شدن دارند؟ ب) ابعاد مختلف جهاني شدن، در هر يك از برنامه هاي توسعه چگونه مطرح شده است؟؛ ج) در مقام مقايسه چه تفاوت ها و شباهت هايي بين برنامه هاي توسعه، ازنظر نگاه به جهاني شدن و توسعه، وجود دارد؟ د) مواد داراي ديدگاه منفي نسبت به جهاني شدن، در هر يك از برنامه هاي توسعه از لحاظ ابعاد جهاني شدن، در كدام يك از ابعاد موردنظر قرار مي گيرند؟ روش تحقيق، تحليل محتوا انتخاب شده است و جامعه آماري تحقيق متن برنامه هاي سوم، چهارم و پنجم توسعه انتخاب شده است و براي بررسي دقيق تر از نمونه گيري اجتناب شده است. براي تجزيه وتحليل نيزاز آمار توصيفي استفاده شده است.