تاثير فرايند توافق هسته اي بر ادراك آمريكا از عقلانيت راهبردي ايران

برخلاف فضاسازي هاي رسانه اي، اسناد رسمي ايالات متحده تصريح دارند كه جمهوري اسلامي ايران يك بازيگر عقلاني است و اين عقلانيت فرصتي براي اثرگذاري، در مناسبات با تهران، ايجاد مي نمايد. اين درك راهبردي در كنار وضعيت «عدم اطمينان» در خاورميانه در پي بيداري اسلامي از مباني شكل دهنده نوع ابزارهاي سياست خارجي آمريكا در قبال ايران، ازجمله تحريم، بوده است. در پي انتخابات رياست جمهوري و توافق هسته اي، واشنگتن با ارزيابي مجدد از ميزان كارايي سياست و ابزارهاي خود، الزامات تداوم/ تغيير مسير را بررسي نموده است. اين نوشتار با تمركز بر تحليل گفتمان رسمي واشنگتن در اين دوره، به دنبال پاسخ به اين سوال است كه ارزيابي واشنگتن از تهران در پي توافق هسته اي چه بوده است و اين ارزيابي چه تاثيري بر چشم انداز رقابت راهبردي بين ايران و آمريكا بخصوص در منطقه خواهد داشت. فرضيه نوشتار آنست كه در وضعيت جديد، مواجهه بين ايران و آمريكا به سمت الگوي جديد تركيبي سوق مي يابد كه از يك سو، مبتني بر «پيشگيري» از «مسير» تحقق گزينه هاي نامتعارف است و از سوي ديگر بر تداوم و تشديد تقابل در سطوح متعارف و نامتقارن استوار است. نهايتا اين نوشتار به راهبرد مناسب جهت مديريت وضعيت در راستاي منافع ملي جمهوري اسلامي ايران مي پردازد.