تأملي بر عوامل افزايش سن ازدواج جوانان (مطالعه موردي: ديدگاه دانشجويان دانشگاه پيام نور بهشهر)

هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل افزایش سن ازدواج جوانان از دیدگاه دانشجویان دانشگاه پیام نور بهشهر بوده است.روش این تحقیق، توصیفی از نوع هم بستگی جمعیت مورد مطالعه پژوهش حاضر، كلیه دانشجویان شاغل به تحصیل در رشته علوم اجتماعی در سال تحصیلی 92ـ1391 بود كه تعداد آن ها 373 نفر بوده می باشد كه از بین آن ها 181 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه محقق ساخته استفاده شده است. این پرسش نامه دارای 30 سؤال در مقیاس 5 درجه ای لیكرت بود كه برای بررسی روایی پرسش نامه از دیدگاه های استادان و برای سنجش پایایی، از روش آلفای كرانباخ استفاده گردید، ضریب به دست آمده برای پرسش نامه تحقیق مورد نظر با تعداد 30 آزمودنی و 25 گویه یا سؤال، (92/0=α( است كه نشان دهنده ی اعتبار بالای پرسش نامه بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار در دو سطح توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (ضریب هم بستگی پیرسون، آزمون t، رگرسیون چند متغیره) استفاده شده است. یافته های این پژوهش حاكی از آن بود كه بین افزایش سن ازدواج با متغیرهای تحصیلات، نگرش فرامادی به ازدواج، اعتقاد به هزینه فرصت، عوامل اجتماعی، عوامل فرهنگی و عوامل اقتصادی رابطه معناداری وجود دارد و همچنین بین دیدگاه های دانشجویان به تفكیك جنس و وضیعت تأهل، تفاوت معناداری وجود داشته است.