تحليل جامعه‌شناختي رابطه‌ي اعتماد اجتماعي و تحقق شهروند الكترونيك در شهر ياسوج

توسعه ي شهروند الكترونيك، راهكار مناسبي براي مشكلات اجتماعي شهرهاي بزرگ ايران همچون ترافيك، آلودگي هاي زيست محيطي و مصرف زياد انرژي است اما شهروند الكترونيك در ايران توسعه ي مطلوبي نداشته است. با استناد به مباحث نظريه پردازان اعتماد اجتماعي، استفاده از خدمات الكترونيك توسط شهروندان، پيوند نزديكي با اعتماد اجتماعي دارد. بر اين اساس، هدف پژوهش حاضر اين است كه رابطه ي اعتماد اجتماعي را با شهروند الكترونيك واكاوي كند. روش پژوهش، پيمايشي است و جامعه ي آماري پژوهش، شهروندان 18 سال به بالاي شهر ياسوج هستند كه 346 نفر از آنان به روش نمونه گيري تصادفي چندمرحله اي انتخاب شده اند. ابزار تحقيق براي سنجش شهروند الكترونيك، پرسشنامه ي پژوهشگر ساخته است كه با استفاده از اعتبار محتوا تعيين اعتبار شده و با استفاده از روش كودر-ريچاردسون تعيين پايايي گرديده است. ابزار تحقيق براي سنجش اعتماد اجتماعي، پرسشنامه ي استاندارد شده اعتماد اجتماعي صفاري نيا و شريف (1392) است. براساس يافته هاي تحقيق، رابطه ي معناداري بين اعتماد اجتماعي و تحقق شهروندالكترونيك وجود دارد و طي آن، اعتماد اجتماعي قادر است 106/0 تغييرات شهروند الكترونيك را تبيين كند. با ورود متغيرهاي كنترل جنسيت، وضع تاهل و تحصيلات دانشگاهي به مدل، ضريب تبيين به 259/0 افزايش مي يابد. نتيجه گيري پژوهش حاضر اين است كه با ارتقاي اعتماد اجتماعي مي توان، شهروند الكترونيك را گسترش داد و از اين طريق به تسكين برخي از مسائل اجتماعي حاد شهرها كمك نمود.