جايگاه فضاي مجازي اينترنت و فضاي باز شهري در الگوي فراغتي نوجوانان امروزي (مطالعه‌ي موردي: نوجوانان محله‌ي رجايي شهر كرج)

فضاهاي بازشهري و محله­اي، با ايفاي نقشي حياتي در رشد اجتماعي نوجوانان، بايد بخش عمده­اي از زمان و محيط زندگي روزمره ي آنان را بويژه براي رفع نياز به تعامل با همسالانشان، به خود اختصاص دهند. در سال­هاي اخير، با تاثير توسعه ي تكنولوژي بر الگوي فراغتي نوجوانان، اين پتانسيل وجود دارد كه آن­ها بدون جابجايي فيزيكي يا حضور در فضاهاي شهري، بتوانند فضايي مجازي براي رفع اين نياز حياتي خود داشته ­باشند. بنابراين در پژوهش حاضر با روش پيمايشي، به بررسي جايگاه فضاي ­مجازي اينترنت و فضاهاي­ شهري و مقايسه ي دوام و كيفيت حضور نوجوانان محله ي رجايي­شهر در هر يك از اين فضاها پرداخته مي­­شود كه طي آن، 250 نوجوان به روش طبقه­بندي متناسب انتخاب شده­اند. يافته­ها نشان مي­دهد كه روزانه 88% از نوجوانان در اينترنت، و 47% از آنان در فضاهاي­ شهري حضور مي­يابند كه بين متغيرهاي زمينه­اي، پايگاه اجتماعي-اقتصادي، امنيت اجتماعي و هويت اجتماعي آنان با ميزان حضورشان در اين فضاها رابطه ي معناداري وجود دارد. اما بين ميزان حضورشان در فضاي مجازي با متغيرهاي جنسيت، امنيت جاني و امنيت مالي رابطه ي معناداري به دست نيامد. در مجموع 59% از نوجوانان، در ساعات عصر كه بهترين بخش از اوقات فراغتشان براي حضور در فضاهاي­شهري تلقي مي­گردد، مشغول فعاليت در اينترنت هستند و طبق يافته­هاي استنباطي، هرچه ميزان حضور نوجوانان در فضاي­مجازي بيشتر باشد، از ميزان گرايششان به حضور در فضاهاي­ شهري كاسته مي­شود.