نقش تزريق داخل هيپوكامپي آنيزومايسين در تاثير تعديلي دگزامتازون بر تثبيت حافظه ي موش صحرايي

مقدمه: شواهد زيادي نشان مي دهند كه هيپوكامپ و فعاليت گيرنده هاي گلوكوكورتيكوئيدي در اين ناحيه در فرايند يادگيري و حافظه ي هيجاني ضروري است. هم چنين برخي مطالعه ها پيشنهاد كرده اند كه احتمالاً گلوكوكورتيكوئيد ها تاثير خود را از طريق دخالت در فرايند سنتز پروتئين در هيپوكمپ اعمال مي كنند. هدف اين مطالعه تعيين نقش تزريق آنيزومايسين (به عنوان مهاركننده ي فرايند سنتز پروتئين) به درون ناحيه ي خلفي هيپوكامپ بر تاثير تعديلي دگزامتازون در تثبيت حافظه ي موش صحرايي در مدل يادگيري احترازي غيرفعال بود. مواد و روش ها: در اين مطالعه 90 سر موش نر نژاد ويستار با وزن 250 تا 300 گرم استفاده شدند. ابتدا به صورت دوطرفه روي ناحيه ي هيپوكامپ موش ها كانول راهنما قرار داده شد. يك هفته بعد، موش در مدل يادگيري احترازي غيرفعال آموزش داده شد. در آزمايش1 بلافاصله بعد از آموزش داروي دگزامتازون (1/0، 5/0، 1 و 3 ميلي گرم ) به صورت داخل صفاقي و همزمان، حلال دارو در ناحيه ي خلفي هيپوكامپ تزريق شد. در آزمايش 2 بلافاصله بعد از آموزش، داروي دگزامتازون به ميزان 1 ميلي گرم به صورت داخل صفاقي (بهترين دوز) و همزمان 5/0 و 1 ميكروگرم در ميكروليتر آنيزومايسين به درون هيپوكامپ تزريق شد. 48 ساعت بعد، ميزان آموخته هاي حيوان با ملاك هاي مدت زمان تاخير قبل از اولين ورود به ناحيه ي تاريك و كل زمان طي شده در ناحيه ي روشن، طي 10 دقيقه ارزيابي شد و با گروه شاهد مقايسه شدند. يافته ها: تزريق دگزامتازون بلافاصله بعد از آموزش وابسته به دوز موجب تقويت تثبيت حافظه مي شود (01/0P<). از طرفي تزريق همزمان آنيزومايسين به داخل هيپوكامپ موجب تعديل تاثير دگزامتازون مي شود (01/0P<). نتيجه گيري : گلوكوكورتيكوئيدها نقش مهمي در روند تثبيت يادگيري هاي هيجاني دارند و احتمالاً يكي از سازوكارهاي مداخله گر فرايند سنتز پروتئين داخل سلولي در ناحيه ي خلفي هيپوكمپ هستند.