بررسي ارتباط يافته هاي سونوگرافي با شدت درد و اختلال عملكرد در پلانتار فاشئيت مزمن

سابقه و هدف: پلانتار فاشئيت از شايع ­ترين دلايل درد پاشنه پا است كه تشخيص آن معمولا باليني مي­باشد. نقش سونوگرافي در پلانتار فاشئيت شامل تشخيص صحيح و زودهنگام، و هم­ چنين افتراق از ساير علل درد پاشنه پا مي­ باشد. مواد و روش­ ها: اين مطالعه بر روي 40 بيمار مبتلا به پلانتار فاشئيت انجام گرفت. اطلاعات دموگرافيك و شدت درد به ­وسيله VAS، ميزان عملكرد پا و مچ پا به ­وسيله آزمون FAAM براي افراد تكميل گرديد. سپس، سونوگرافي ناحيه فاشياي پلانتار انجام گرديد. نتايج: ميانگين ضخامت فاشياي پلانتار برابر با 0/42±4/7 ميلي ­متر (4/1 تا 5/8 ميلي­ متر) بود. رابطه معكوس و معني­ داري ميان شدت درد در طول روز با محدوديت پا در فعاليت روزانه (P= 0/001) و در هنگام ورزش (0/017 P=) وجود دارد. هم­ چنين، شدت درد صبحگاهي با محدوديت پا در فعاليت روزانه رابطه معكوس و معني ­داري دارد (0/008 P=). هيچ­ گونه رابطه معني­ داري ميان ضخامت فاشياي پلانتار با ديگر متغيرهاي مورد مطالعه يافت نشد، اما در زنان مشخص شد كه ضخامت فاشياي پلانتار با BMI رابطه مستقيم و معني­ داري دارد (0/002 P=). نتيجه­ گيري: ضخامت فاشياي پلانتار با BMI رابطه مستقيم و معني­ داري دارد. بنابراين، كاهش وزن در بيماران به­ خصوص زنان سبب كاهش ضخامت و علائم مي­ شود.