شناسايي خلاها و كاستي هاي مديريتي در سواحل دريا

مناطق ساحلی در سراسر جهان جزو مناطقی هستند كه به دلیل وجود منابع غنی، مورد بیشترین بهره برداری قرار گرفته اند، بنابراین در این نواحی نزاعی بین احتیاج فعلی از منابع ساحلی و نیاز به تضمین امكان بهره برداری از این منابع در درازمدت وجود دارد . دریای خزر نیز به عنوان بزرگترین دریاچه روی زمین با وجود شرایط مساعد زیست محیطی و خلق چشم اندازهای زیبای طبیعی و توریستی در سواحل جنوبی آن از این مورد مستثنی نمی باشد.در این مقاله ضمن بررسی ابعاد طرح جامع مدیریت مناطق ساحلی(ICZM )به بررسی راههای اجرایی شدن اهداف این برنامه(تقویت مدیریت و مقررات منطقه ای،حفظ و نگهداری تنوع بیولوژیكی و رشد و نمو و توسعه منطقی و بهره برداری از مناطق ساحلی) پرداخته شده است.و سپس كاستی ها و تنگناهای موجود در این زمینه همچون كمبود نیروی متخصص،منابع انسانی محدود و مراكز آموزشی اندك و پراكنده مورد بررسی قرار گرفته و با ارائه راه حل هایی همچون ارتقای همكاری مشترك،انجام اقداماتی در زمینه بهبود و توسعه نیروی انسانی و ایجاد نهاد های مسئول در این زمینه سعی گردیده تا بستری مناسب برای مدیریت مناطق ساحلی و بهره برداری از این منابع فراهم گردد.