مقايسه نتايج آرتروسكوپي و MRI زانو در آسيب هاي تروماتيك زانو

زمينه و هدف: تروماي زانو يكي از شايع ­ترين مواردي است كه لازم است توسط متخصصين پزشك قانوني مورد بررسي قرار گيرد. در اين مطالعه قابليت اعتماد و ارزش MRI و معاينه باليني در ارزيابي ضايعه منيسك­ ها و رباط متقاطع قدامي و خلفي در بيماراني كه به دليل تروماي زانو به بخش معاينات باليني پزشكي قانوني يزد مراجعه كرده بودند مورد بررسي قرار گرفت. مواد و روش­ ها: در اين مطالعه 114 بيمار كه به دليل شكايت از ضايعه ترومايك زانو متعاقب تروما از آبان 1392 لغايت ارديبهشت 1393 مورد MRI و آرتروسكوپي قرار گرفته بودند، وارد مطالعه شدند. با در نظر گرفتن نتايج آرتروسكوپي به عنوان استاندارد طلايي، حساسيت، ويژگي، ارزش اخباري مثبت و منفي و دقت تشخيصي MRI و معاينه باليني در اين بيماران ارزيابي شد. يافته­ ها: بر اساس نتايج آرتروسكوپي، پارگي كامل رباط متقاطع قدامي (42/1%) و پارگي ناكامل رباط ­هاي متقاطع قدامي و خلفي (هر كدام در 26/3%) شايع­ ترين عوارض گزارش شده بودند. اين مطالعه نشان داد دقت تشخيصي MRI براي ضايعات رباط متقاطع قدامي، رباط متقاطع خلفي، منيسك داخلي و منيسك خارجي به ترتيب 68/4%، 81/6% ، 71/9% و 99/1% بوده است. از سوي ديگر دقت تشخيصي معاينه باليني براي ضايعات رباط متقاطع قدامي، رباط متقاطع خلفي، و منيسك­ ها به ترتيب 59/6%، 78/9% و 75/4% بوده است. نتيجه گيري: مطالعه حاضر نشان داد نتايج يافته ­هاي معاينه باليني و MRI زانو الزاماً با نتايج آرتروسكوپي انطباق ندارند. هم چنين با توجه به نتايج مطالعه حاضر به نظر مي­رسد تكيه بر يافته ­هاي معاينات باليني، به منظور ارزيابي ضايعات تروماتيك زانو در بررسي­ هاي پزشكي قانوني كافي نيست.