تاثير تمرين هوازي تناوبي بر برخي فاكتورهاي عملكردي، ابعاد كيفيت زندگي، خستگي و خواب بيماران زن مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس

The effect of interval aerobic training on some functional factors, quality of life, fatigue and sleep in women with multiple sclerosis

مقدمه و هدف: مولتيپل اسكلروزيس (MS) يك بيماري خودايمني و مزمن سيستم عصبي مركزي است. خستگي شايع‌ترين علت ناتواني در افراد مبتلا به MS است و ممكن است با اختلالات خواب تشديد گردد و كيفيت زندگي اين بيماران را كاهش دهد. باتوجه‌به اثرات مثبت فعاليت ورزشي در مبتلايان به MS به‌عنوان يك درمان مكمل، پژوهش حاضر با هدف بررسي اثر تمرينات هوازي اينتروال بالاتنه و پايين‌تنه بر شدت خستگي، كيفيت زندگي، خواب و عملكرد بيماران زن مبتلا به MS انجام گرفت. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع نيمه‌تجربي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون مي‌باشد. بيست‌وپنج زن داوطلب و مبتلا به MS با EDSS?3 به‌طور تصادفي به دو گروه تجربي (دوازده نفر) و كنترل (ده نفر) تقسيم شدند. تمامي شركت‌كنندگان در قبل و پس از دوره تمريني، پرسش‌نامه‌هاي كيفيت زندگي (MSQOL-54)، شدت خستگي (FSS) و كيفيت خواب را تكميل كردند و VO2max، حداكثر توان پا، دست و عملكرد آن‌ها مورد بررسي قرار گرفت. گروه تجربي به‌مدت هشت هفته (سه بار در هفته) به انجام تمرينات هوازي اينتروال بالاتنه و پايين‌تنه با دوچرخه ارگونومتر دستي و پايي پرداختند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي تي وابسته، تي مستقل و تحليل واريانس مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. نتايج: يافته‌هاي حاصل از پژوهش نشان داد كه پس از هشت هفته تمرين هوازي اينتروال بالاتنه و پايين‌تنه، شدت خستگي در گروه تمرين، كاهش و ابعاد كيفيت زندگي، عملكرد و VO2max بيماران به‌طور معناداري افزايش يافت (5/0?p)؛ اما تغييري در كيفيت خواب بيماران مشاهده نشد (5/0?p). نتيجه‌گيري: تمرينات هوازي اينتروال بالاتنه و پايين‌تنه موجب بهبود ابعاد كيفيت زندگي، عملكرد، VO2max و كاهش خستگي كه از مشكلات عمده افراد مبتلا به MS به‌شمار مي‌رود، مي‌شود و منجر به ارتقاي عملكرد جسمي و روحي آن‌ها مي‌گردد.

Background and Objective: Multiple sclerosis (MS) is a kind of autoimmune and chronic disease of the central nerve system. Fatigue is the most common cause of disability among those who are affected with MS. It may increase due to sleep disorder and reduce patients’ quality of life. Since exercise as an alternative treatment is thought to be effective for MS-affected people, this study aimed at investigating the effect of interval aerobic training of upper and lower body on fatigue, quality of life, sleep and function of female MS-affected patients. Materials and Methods: The present study was a semi-experimental type which was done with pre and post-tests. For this purpose, 25 female MS-affected patients EDSS?3 participated in the study and were divided into two groups of control (10 people) and experimental (12 people) randomly. All of the participants answered quality of life (MSQOL-54), fatigue (FSS) and quality of life questionnaires before training. Also, VO2max, maximal power of upper and lower body and their functions were measured. The experimental group had upper and lower body interval aerobic training by means of arm and leg ergometer cycle for eight weeks (three times a week). The data were analyzed with dependent and independent t-tests and variance analysis. Results: The findings of this study indicated that after eight weeks of upper and lower body interval aerobic training, fatigue decreased while quality of life, function and VO2max of the patients significantly increased (p < 0.05), but there was no significant change in their quality of sleep (p > 0.05). Conclusion: Interval aerobic training of upper and lower body improves quality of life, function and VO2max. Moreover, it decreases the major sufferings of MS-affected patients which is fatigue. It also increases their mental and physical functions.