بررسي نقش الگوهاي فرزند پروري خانواده ها در احساس امنيت اجتماعي

مقوله‌ی امنیت و نظم اجتماعی در جوامع پیشرفته از اساسی‌ترین عوامل توسعه و رشد فرهنگی سیاسی و اجتماعی به شمار می‌رود كه بدون رعایت آزادی‌های فردی تحقق آن امكان پذیر نمی‌باشد، می‌توان گفت كه مقوله‌ی امنیت و نظم لازم و ملزوم یكدیگرند به طوری كه جامعه بدون نظم اجتماعی فاقد امنیت خواهد بود و امنیت علی‌رغم این ‌كه یك پدیده‌ی اجتماعی است یك احساس درونی نیز می‌باشد كه توجه انسان را به آینده و شرایطی كه برای او به وجود می‌آید و نیز استفاده از آن چه هست جهت دسترسی به آینده مطلوب جلب می‌كند. خانواده مهم‌ترین نهاد اجتماعی در جوامع انسانی بوده و از نظر تكوین شخصیت و پرورش آن در فرزندان و سازگاری فرد با جامعه آثار وسیعی دارد. تاثیر خانواده بر رشد چنان بارز است كه با وجود اختلافات موجود بین صاحب نظران روان شناسی، بسیاری از آنان در زمینه‌ی اهمیت سبك‌های فرزند پروری و تاثیر آن بر رشد، نظر مشترك دارند. اكثر روان شناسان صرف نظر از مكتبی كه به آن معتقدند، كنش‌های متقابل بین والدین و فرزندان‌شان را اساس رشد عاطفی تلقی نموده‌اند. این تحقیق با روش قیاسی- نظری صورت گرفته است و همراه با مشاهدات محققان از الگوهای فرزند پروری خانواده‌ها در محیط‌های تربیتی انجام گرفته است. بر اساس یافته‌های این تحقیق كه استفاده از الگوی فرزند پروری مقتدرانه و اطمینان بخش در ایجاد احساس امنیت اجتماعی افراد در سنین بالاتر موثر بوده و موجب سلامت روحی و روانی آنان می‌گردد. بر خلاف آن استفاده از الگوهای فرزند پروری سهل‌گیرانه و مستبدانه موجب به خطر افتادن سلامت روانی افراد و كاهش احساس امنیت اجتماعی آنان می‌گردد.