بررسي تاثير عوامل كالبدي شهري بر توسعه گردشگري مذهبي (مطالعه موردي؛ شهر شيراز)

برخي از شهرهاي كشور مانند مشهد، شيراز و قم، داراي ظرفيت هاي بسيار بالايي براي جذب گردشگران مذهبي هستند و مي توانند هرساله سود كلاني از اين راه عايد اقتصاد ملي نمايند. شهر شيراز، با كاركردهاي متنوع مذهبي، زيارتي، تاريخي و تفريحي از زمينه مناسبي براي توسعه گردشگري مذهبي به عنوان يكي از اشكال عمده گردشگري برخوردار است؛ از اين رو اين مطالعه در نظر دارد به بررسي عوامل كالبدي (عيني- ذهني) موثر بر توسعه گردشگري مذهبي در شهر ايراني - اسلامي شيراز بپردازد. براي پرداختن به اين مهم، با استفاده از مطالعات كتابخانه اي، ميداني و با بهره گيري از روش توصيفي- تحليلي، عوامل كالبدي موثر بر توسعه گردشگري مذهبي در دو دسته عيني (شامل چشم انداز مطلوب، قابليت دسترسي، خدمات و امكانات پشتيباني و محصوريت) و ذهني (مشتمل بر احساس آرامش، احساس امنيت، هويت مكان و لذت بصري) دسته بندي گرديده و اثرات آن ها مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج به دست آمده نشان مي دهد كه عوامل عيني نسبت به عوامل ذهني از تاثيرگذاري بيش تري بر توسعه گردشگري مذهبي در شهر شيراز برخوردارند. از ميان شاخص هاي تعريف شده مربوط به عوامل عيني، قابليت دسترسي از بيشترين تاثير برخوردار بوده در حالي كه محصوريت شاخص موثري شناخته نشده است. همچنين از ميان شاخص هاي تعريف شده مربوط به عوامل ذهني، دو شاخص آرامش و لذت بصري بيشترين تاثير را داشته اند در حالي كه امنيت به عنوان شاخصي موثر رديابي نشده است. در مجموع، مدل مفهومي پژوهش با ضريب تعيين 0.745 مورد تاييد قرار گرفت، بدين معني كه عوامل مورد اشاره در مدل توانسته اند تا حدود 75% سطح متغير وابسته را تبيين نمايند. كليدواژگان: توسعه گردشگري مذهبي، عوامل كالبدي، قابليت دسترسي، محصوريت، شهر شيراز