اثربخشي آموزش هوش هيجاني در كاهش پرخاشگري نوجوانان كانون اصلاح و تربيت كرمانشاه

پرخاشگری به عنوان نوعی هیجان خشم یكی از مهمترین مسائل مشكلساز در برقراری رابطه با دیگران، خصوصاً در كانونهای اصلاح و تربیت است. تحقیقات نشان داده است كه به كمك آموزش هوش هیجانی میتوان هیجانها را مدیریت كرد. هدف از اجرای پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش هوش هیجانی در كاهش پرخاشگری نوجوانان بزهكار كانون اصلاح و تربیت شهرستان كرمانشاه میباشد. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و طرح پژوهش پیش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل میباشد. جامعه آماری پژوهش شامل 48 نفر از مددجویان نوجوان بزهكار كانون اصلاح و تربیت شهرستان كرمانشاه میباشد. بعد از اجرای پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (1992)، 30 نفر از مددجویانی كه نمره پرخاشگری آنان بالاتر از سطح میانگین بود انتخاب و به صورت شمارش تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه (15نفر)تقسیم شدند. افراد گروه آزمایش به مدت دو ماه در 10 جلسه مورد آموزش هوش هیجانی با استفاده از پروتكل برادبری و گریوز(2003) قرار گرفتند. بعد از انجام آموزش هر دو گروه آزمایش و گواه مجدداً مورد آزمون پرخاشگری باس و پری(1992) قرار گرفتند. دادههای پژوهش با استفاده از شاخصهای آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی تحلیل كوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. با توجه به تجزیه و تحلیل دادهها میتوان نتیجه گرفت كه آموزش هوش هیجانی در كاهش پرخاشگری مددجویان نوجوان كانون اصلاح و تربیت موثر بوده است. با توجه به نتایج بدست آمده میتوان گفت كه آموزش مباحثی چون هوش هیجانی میتواند دركانونهای اصلاح و تربیت تا حد زیادی در كاهش انجام رفتارهای پرخاشگرانه بزهكاران نوجوان موثر باشد.