سنجش عملكرد زيست محيطي شركت هاي برق منطقه اي ايران (در چارچوب مرز مقارن و متوالي مازاد مبنا و تابع فاصله جهت دار)

بسياري از كشورها در تلاش براي كاهش مصرف انرژي و انتشار آلاينده C از طريق افزايش كارايي و بهره وري صنايع موجود هستند لذا مطالعه عملكرد زيست­محيطي صنايع تحت عنوان كارايي زيست­محيطي از موضوعات پركاربرد و جذاب در مباحث اقتصاد محيط­زيست و انرژي محسوب مي شود. در اين تحقيق با استفاده از دو الگوي رهيافت تحليل پوششي داده­ها (مازاد مبنا و تابع فاصله جهت­دار) به ارزيابي كارايي زيست محيطي شركت­هاي برق منطقه­اي كشور در بازه ي زماني 1383-1393 پرداخته شده است. نتايج نشان مي­دهد شركت­هاي برق منطقه­اي اصفهان، كرمان و گيلان بالاترين كارايي زيست­محيطي و شركت­هاي سيستان و بلوچستان و كيش كمترين كارايي زيست محيطي را دارند همچنين شركت­هاي آذربايجان، اصفهان، خوزستان و مازندران بيشترين پسرفت تكنولوژي را در اين مدت داشته­اند. به طوركلي عملكرد صنعت برق از سال 1389 و با آزادسازي قيمت­هاي حامل­هاي انرژي مناسب نبوده و با افت پياپي كارايي و بيشترين پسرفت تكنولوژي در سال­هاي اخير مواجه بوده است. همچنين با استفاده از آزمون كروسكال واليس مشخص گرديد كه عملكرد صنعت برق در بازه زماني بعد از سال 1389 نسبت به قبل از آن به طور معناداري تفاوت پيدا كرده است.