تاثير محيط ديجيتال بر عادت و روش هاي خواندن جوانان

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعيين تاثير قصه گويي بر ميزان خلاقيت كودكان 5 تا 6 ساله عضو كتابخانه عمومي امام علي(ع) استان يزد صورت گرفته است. روش: روش پژوهش، تجربي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل و گزينش تصادفي است. جامعه آماري شامل نمونه اي 60 نفري از كودكان 5 تا 6 ساله عضو كتابخانه عمومي امام علي(ع) استان يزد است كه از اين تعداد 30 كودك به صورت تصادفي در گروه كنترل و 30 كودك در گروه آزمايش قرار گرفته اند. ابزار گردآوري داده ها آزمون تفكرخلاق تورنس فرم «ب» تصويري است و داده ها با استفاده از آرمون كوواريانس يك راهه و دو راهه تحليل شده است يافته ها: ميانگين خلاقيت كودكان گروه آزمايش كه متغير قصه گويي را دريافت كرده اند 34/0 بيشتر از ميانگين خلاقيت گروه كنترل بوده است. بنابراين قصه گويي 34/0 بر روي افزايش خلاقيت كودكان پيش دبستاني موثر بوده است. در ديگر ابعاد خلاقيت، قصه گويي 21/0 بر روي افزايش ابتكار موثر بوده است و ميزان بسط گروه آزمايش 19/0 در پس آزمون بيشتر از پيش آزمون بوده است. آزمون فرضيه هاي پژوهش نشان داد كه بين قصه گويي و افزايش خلاقيت كودكان پيش دبستاني رابطه معني داري وجود دارد و قصه گويي موجب افزايش ابتكار و بسط ايده ها مي شود. اصالت/ ارزش: اين پژوهش با نشان دادن تاثير قصه گويي كه يكي از فعاليت هاي مهم بخش كودك كتابخانه هاي عمومي است بر افزايش خلاقيت كودكان، بر نقش كتابخانه هاي عمومي در پرورش خلاقيت نسل آينده تاكيد مي ورزد